See the glitter in my eyes! #1

Rillend van de kou trek ik mijn kraag wat meer op maar heel veel bescherming geeft mijn zomerjasje me niet.
We zijn begin november, bijna 5 maanden geleden liep ik weg van huis omdat mijn ouders het niet konden accepteren dat ik op jongens val.
In het begin kon ik nog terecht bij vrienden maar ook na een tijdje sloten ze me buiten.
Ik leef op straat nu, kom mijn dagen door met het zoeken naar eten en naar een schuilplaats voor de nacht.
Vandaag heb ik pech en zal ik moeten overnachten in een vies vochtig steegje achter een afvalcontainer. Zuchtend laat ik me langs de muur op de grond zakken en trek mijn knieen op om me wat warm te houden.
Het stinkt hier verschrikkelijk maar gelukkig zit ik hier wat beschermd tegen de snijdende koude wind.
Mijn maag begint plots luid te knorren van de honger, gisteren heb ik voor het laatst een heel klein stukje brood gegeten die ik kon oprapen nadat een oud vrouwtje de eendjes had gevoederd.
Bijtend op mijn lip kijk ik naar de container. Zou er iets eetbaars inzitten?
Nadat mijn maag weer pijnlijk samentrekt sta ik recht en open met heel veel moeite de zware deksel en kijk onderzoekend naar al het afval.
"Dank u dank u" roep ik vrolijk wanneer ik uit een broodzakje een klein stokbroodje zie uitsteken. Snel neem ik het er uit en tot mijn grote vreugde zie ik dat het een belegd broodje is met kaas waar nog maar 2 keer van gebeten is.
Vrolijk zet ik me terug neer en bijt gulzig in het broodje.
Met een volle maag zit ik na te genieten tot plots de wind weer opsteekt en een reclameblaadje tegen mijn benen aanwaait. Puur uit verveling neem ik het velletje papier op en mijn hart mist een slag wanneer ik Adam Lambert naar me zie lachen vanop het papiertje. Een groot verdriet overspoeld me nadat ik de tekst heb gelezen en zuchten hou ik het papiertje tegen mijn borst aan.
Adam Lambert geeft morgen een concert hier in de stad en ik heb geen geld om er heen te gaan.






Reacties zijn zeer welkom!

xL