Tom Lover From The Future *112*

Hai hai ^^
kj da klinkt niet...
EWAAA!
sounds much better ^^

Je hoorde de bel en haastige voetstappen. GORGIIIE! Je grijnsde en wenkte Tom je te volgen naar beneden. Georg zat op de bank met een onbetaalbare uitdrukking op zijn gezicht, en kreeg een glas cola in zijn handen gedrukt. Ze rende weer naar de keuken om iets te pakken. Wat heeft zij ineens?! Vroeg hij verward.

Tom[pov]
Je haalde je schouders op en ging zitten. Je kende haar al zo lang, ergens was dit ook wel te verwachten… Ze kwam weer terug en gaf jou en Bill ook cola, waarna ze zich op je schoot storte. Zachtjes legde je je armen om haar heen, en legde je hoofd tegen de hare, hopend haar hier iets mee te kalmeren. Dit was iets te veel van het goeie in de vroege ochtend. Ineens ging de bel weer, en stond ze snel op. GUSTII! Je hoorde weer allemaal dingen roepen, en weer naar de keuken stormen voor cola. Gustav kwam perplex de kamer binnenlopen. Wat heeft-Geen idee! Zeiden jullie alledrie tegelijk. Toen Gustav ook verzadigd op de bank zat, keken jullie haar alledrie verbaads aan. Geen bijdehante opmerking werd gemaakt, of minstens iets in het mom van: Heb ik iets van je aan ofzo? Maar het bleef stil.Angstaanjagend stil. Je keek in je armen en zag haar daar rustig slapen. Je wist dat ze van slapen hield, maar hoe kon ze nou moe zijn? Van die paar minuten dat ze hyperactief was? (neuh ze heeft alleen oorlog gevochten en daarna niet één degelijke nacht rust gehad, maar dat geeft niet hoor ^^)