Chapter 18

‘’Nu is het genoeg!’’ boos prop ik al mijn spullen in mijn tas.
‘’Wees nou even redelijk.’’
‘’Wees zelf redelijk.’’ Snauw ik naar Jasper, ik trek mijn schoenen aan, pak mijn spullen en loop boos het huis uit.
‘’Tess, waar ga je heen?’’
‘’Gaat je niks aan!’’ met grote passen loop ik door tot ik Nikita’s huis heb bereikt.

‘’Wat doe jij hier?’’ verbaasd doet ze open.
‘’Mag ik binnen komen?’’ ze knikt en houdt de deur open, en regelrecht lopen we naar haar kamer.
‘’Wat is er? Ruzie met Jasper?’’ vraagt ze terwijl ik op een stoel ga zitten.
‘’Ja, zoals wel vaker deze tijd. Maar nu heb ik er genoeg van.’’ Eventjes blijft het stil.
‘’Sam wilt nog steeds met je praten.. Over jou, en je moeder.’’ Ze kijkt me doordringend aan.
‘’Kom, we gaan naar hem toe.’’
Met enige tegen zin laat ik me meeslepen naar La Push.

‘’Haaaai allemaal! Dit is dus Tessa!’’ ik grinnik om Nikita’s toon en kijk de wolfjes één voor één aan.
‘’Dus je wilt toch meer weten?’’ ik kijk naar de man voor me.
‘’Sam Uley’’ hij steekt zijn hand uit.
‘’Jouw ken ik al.’’mompel ik en ik negeer zijn hand die hij langzaam laat zakken.
‘’Ik ben dus je oom.’’
‘’Ja dat had ik ook al door.’’ Zucht ik en Nikita geeft me waarschuwend een stomp.
‘’Kom zitten.’’ We gaan aan de tafel zitten en Sam kijkt me aan.

--

‘’Dus mijn vader is een vampier, en mijn moeder is jouw zus, en jij bent weerwolf. Mijn vader wist dat niet, en toen hij erachter kwam was ik net geboren. Uit schande hebben ze mij laten adopteren, en mijn moeder is vermoord.’’ fronsend kijk ik Sam aan.
‘’En wat is je keuze?’’ vraagt één of andere wolf opeens.
‘’Gaat jou niks aan.’’ zeg ik bot en arrogant kijkt hij me aan. Ik kijk op de klok en zie dat het al behoorlijk laat is.
‘’Nou, dit was niet bepaald gezellig. Ik zie jullie vast nog wel, of niet..’’ ik sta op en loop richting de deur.
‘’Kies verstandig!’’ roept Sam me nog na.

--

‘’Moest dat echt zo ruw?’’ boos kijk ik naar Jane die me mee sleurt. Ze duwt de grote deuren open en we staan in de grote zaal die ik herken, bij de Volturi.
‘’Fijn.’’ Mompel ik en Aro staat al op.
‘’Fijn je weer te zien Tessa.’’
‘’Dat is niet insgelijk.’’ zeg ik bot maar hij negeert me.
‘’Ik hoop dat je een verstandige keuze hebt gemaakt…’’ opeens vliegt de deur open en de Cullen’s komen binnen.
‘’Laat haar die keuze niet maken!’’ smeekt Jasper maar Aro negeert hem.
‘’Dus, wat wordt het?’’ een klein glimlachje verschijnt op zijn gezicht.
‘’Vampier wil ik zeker niet worden…’’ zeg ik aarzelend, en Caius komt naar me toe lopen.
‘’Dus je keuze is gemaakt.’’
‘’Ja.’’ Deze keer klink ik zelfverzekerder. Caius komt op me af lopen en ik begin behoorlijk bang te worden.
‘’Wat spijtig dat ik je moet vermoorden.’’ Ruw pakt hij mijn pols beet.
‘’Wacht!’’ komt Aro er opeens tussen.
‘’Laat Jasper het doen.’’ Caius begint te lachen en Jasper schudt zijn hoofd.
‘’Nee..Dat doe ik niet..’’ stamelt hij.
‘’Je zal wel moeten.’’
Opeens staat Jasper voor me en ik kijk diep in zijn gouden ogen. Zou hij het doen?