32.

Terwijl Tom nog een verdwaalde blauwe stres uit m’n ogen wrijft, hoor ik de voordeur open gaan. Zo snel als het kan, schuift Tom een halve meter op en bloos ik lichtjes. Het is waarschijnlijk toch maar Silke die thuiskomt, maar toch. Op een subtiele manier heeft Tom me toch nog vast, op een beschermende, subtiele manier zeg maar. Net alsof ik breekbaar ben en dus steun nodig hebt. Rustig kijken we verder naar tv, ook al begrijpen we niet echt waarover het nu gaat. ‘Ik ben thuis!’ roept Silke dan door heel het huis. ‘Eum, we zitten maar in de woonkamer hoor.’ Dat kwam er zo droog uit van Tom dat ik bijna in de lach schoot. Silke draait haar hoofd om de hoek en kijkt Tom raar aan. ‘Wat doe jij nou weer hier?’ vraagt ze dan verbaasd. ‘Gewoon, ik dacht bij mezelf om Friedolien wat gezelschap te houden.’ Antwoordt Tom terwijl er een grote glimlach op z’n mond verschijnt. En opnieuw verschijnt die rare indruk op haar gezicht. Soms kan dat kind echt zo grappig kijken! Maar.. Als ik wat beter naar haar gezicht kijk, zie ik dat haar wangen wat rood staan. Mijn ogen worden groot, maar gelukkig heeft niemand het gezien. Al snel is Silke doorgelopen naar boven en abrupt draai ik me om naar Tom. Geschrokken kijkt hij me aan. ‘Wat scheelt er?’ komt er alleen maar verbaasd uit z’n mond. ‘Heb je er dan helemaal niet op gelet dat Silke haar wangen wat rood stonden, dat ze eigenlijk lichtjes aan het gloeien waren?’ Het kwam er eigenlijk wel nogal verschrikkelijk hyper uit. ‘Eum, nee.. Eigenlijk heb ik daar helemaal niet opgelet. Waarom wel?’ ‘Wel, als haar wangen zo rood staan wil dat maar 1 iets zeggen.’ Een geniepige en nieuwsgierige blik verscheen in z’n ogen. ‘Zeg het!’ Ook hij begint wat hyper te worden. ‘Ik denk dat m’n zusje wat verliefd is! En je broer waarschijnlijk ook wel!’ ‘Ooeeh, dat moet ik hem vragen!’ Als een klein kind die blij is dat hij snoepjes krijgt, zit Tom hier hyper op en neer te wippen in de zetel. Door dit beeld te zien, heb ik al snel de slappe lach en beginnen we ook over Silke en Bill te babbelen. Eigenlijk zouden we dat niet moeten doen, maar toch! Het is gewoon grappig om zo over hun te praten, ook al weten we niet of het eigenlijk echt wel zo is..