26.

26.
Ik liep mijn kamer binnen en plofte op het bed neer. Na de wedstrijd had zowat iedereen mij en Lisa gecomplimenteerd. Het is echt geweldig om cheerleader tezijn, ookal ben ik nu kapot. Ik zette mijn laptop aan en keek of er mensen op msn waren. Nee dus. Pff, op zommige momenten was mijn leven echt saai. Maar alles beter dan nog dagenlang om Dylan huilen. Ik denk dat ik nu wel echt over hem heen ben. Dankzij Christian. Ook al weet hij dat zelf niet. Christian weet eigenlijk best weinig over me. Opeens klinkt Somebody To Love door mijn kamer. Ik zoek naar mijn mobiel, als ik hem eindelijk heb gevonden zie ik dat er Zaneta belt staat. Meteen neem ik op. 'Zaneta!' Gil ik door mijn mobiel heen. 'Bianca!' Gilt ze terug. 'Hoe is 't in Atlanta ? Nog wat gebeurt ?' 'Goed. Eerste cheerleader wedstijd gehad, verder niet veel.' 'En hoe ging het ?' 'Geweldig, het voelt echt goed om cheerleader tezijn.' 'Hihi, en hoe gaat ut met de liefde ?' Jahoor, ze moet net daar over beginnen. 'Euh, normaal ? Ik denk dat ik nu echt over Dylan heen ben, dankzij Christian. Alleen weet ik niet of ik echt verliefd op hem ben.' 'Oeeeh, en waarom vertel jij dit niet eerder ?' 'Weet ik veel.' 'Maar ik ga hangen, byee bestie.' 'Doeeei, beste's vooraltijd.' Ik hang op. Ik ben niet verliefd op Christian ? Ik ben niet verliefd op Christian. Ik wil niet verliefd zijn op Christian!