8. Why the war is here

Er ging een dag voorbij en weer een dag,
op de 3de dag dat ze weg waren werden we 's ochtends tijdens zonsopgang wakker.
We aten en gingen zoals gewoonlijk bij het meertje zitten, nog steeds knallen en geschreeuw.
Tegen de middag kraakten er takjes, een poema en een wolf kwamen uit de struiken lopen.
'Er word echt hard gevochten overal liggen dode soldaten' zegt Claire die weer is verandert in een mens en naast me neer is geploft.
Ook Matt is weer mens en die plofte naast Aimée neer.
'al dat bloed' mompelt hij zachtjes.
'Maar waarom vechten ze?' vraagt Aimée.
Claire en Matt halen hun schouders op.

Er verstrijkt nog een dag,
in de middag als iedereen bij het meer zit en terwijl ze aan het proberen zijn de knallen niet te horen verschijnen er weer 2 schimmen in het bos, nu zijn het Damien en Jade.
'Je gelooft nooit waar ze om vechten!' zegt Jade.
'Waarom?' vraagt Claire die al overeind is gesprongen.
'Om dit bos, om ons' zegt Damien.
Iedereen houdt zijn adem in,
het gezicht van Aimée en Claire verbleekt.
'We moeten hier weg' zegt Matt.
'Oja en nog iets, dit is Kilian' zegt Damien.
Er staat nog een jongen achter Jade.
Een jongen met bruin haar en een skateboard in zijn hand, iets in me zegt dat er iets verkeerd is aan die jongen.