Het spook van het theater. *Bill love story* 15

Nog één kans.....
"Verslagen komt Tom de kamer binnen gestompelt. Ze was weg. Ze was gewoon al helemaal verdwenen!" zegt hij ongelovig. "Het spijt me Tom. Als ik niet gezegt had..." "Nee, Bill het is me eigen stomme schuld. Veerle heeft misschien wel gelijk, ik ben een arogant playertje. Maar weet je als een meisje dat vroeger tegen me zei moest ik er om lachen. En nu...Ik wil verandere...voor haar." zegt hij en hij laat zicht zichtend op een stoel zaken. "Hoorde ik het nou goed. Tom die wil veranderen?" zegt Georg die de zaal komt inlopen. "Ja ik ga veranderen. Ik word een lieve en trouwe vriend. In plaats van wat ik nu ben" zegt Tom vastbesloten. "Er is een wonder gebeurt." zegt Gustav lachend als hij ook de zaal komt binnen gelopen. "Nou goed als je dat echt wil. Help ik je wel." zegt ik. "Nee, Bill. Dit moet ik zelf doen. Voor Veerle!" zegt hij zacht. "Nou dat is goed. Je hebt vandaag de hele dag dus..." zegt Georg vrolijk. "Ow ja vandaag geen repetities hé!" zegt Gustav vrolijk. "Maar, Bill wat ben jij vroeg op zeg!" lacht Gustav. "Ja, goed geslapen denk ik." zeg ik lachend.

we ontbijten en dan gaat iedereen weer zijn eigen gang. Tom gaat verder met zijn perfecte avond te plannen. En Georg en Gustav gaan nog even de stad in. En ik...ik ga kijken of ik Veerle misschien wat kalmeren. Ik bedoel als mijn broertje haar echt zo ziet als hij zegt. Dan verdient hij haar ook echt wel. Dan besef ik ineens dat ik niet eens weet waar Veerle is. Dus loop ik naar het kantootje van de directeur. Ik klop op de deur. "Binnen!" hoor ik. Ik ga de kamer binnen en daar zit het mannetje achter zijn bureautje. "Ah, meneer Kaulitz. Is er iets niet naar wens?" vraagt hij. "Ow alles is prima hoor. Maar ik wou vragen of u weet waar ik Veerle kan vinden." "Veerle, o onze geweldige styliste! Nou die heeft een kamertje in het theater. Vanuit de hal. De groote hoofdtrap en dan de 6e deur vanaf de trap aan de linker kant." "Oké bedankt meneer." en loop naar de kamer van Veerle. Ik klop er twee op. Na 2 minuten word er open gedaan. "Ow, jij bent het. Zeg je stommen broer maar dat hij kan oprotten." zegt de kalm. "Nee Tom weet niet eens dat ik hier ben. Maar ik wil even met je praten. Kan ik binnen komen?" "Nou...ik weet niet." "Alseblieft. Dit is echt heel belangrijk." "Nou goed heel even dan." en ze zet een stap opzij zodat ik naar binnen kan. Ik loop naar binnen. Het is een mooie kamer. Grote dan ik had verwacht. Het is net als alle kamer in de style vnah et theater alleen heeft Veerle er haar eigen draai aan gegeven. Overal hangen Chinese waaiers aan de muur. En dromenvangers, wierook en overal liggen gezellige kussentjes. "Leuk ingericht." zeg ik. "Dank je. Roma style." lacht ze. Roma! Dat is dat zigeuner volk van Settela. Oké alweer een link met de legende. Veerle laat zich op de bank zakken. "Goed waar wou je het over hebben?" vraagt ze rustig. "Ik...kijk ik snap dat je boos bent. Maar weet je Tom geeft echt om je." begin ik. "Als je blieft je moest is weten hoe vaak ik dit niet gehoord heb!" zegt ze vermoeit. "Maar Veerle luister nou. Ik ken Tom niet meer terug. Hij heeft het de hele tijd over je. En...hij zegt dat hij wil veranderen. Veranderen in het lieve trouwe vriendje. Dat doet hij voor jou. En ik snap dat je hem niet 123 kunt vergeven. Maar geef hem alsjeblieft nog een kans. Ik heb hem nog nooit zo gehoort over een meisje." "Oké, ik geef hem nog één kans. En als hij die verkloot is hij me kwijt." zegt ze langzaam. "Dank je Veerle. Ik beloof je dat Tom dat niet zal doen!" zeg ik dankbaar. "Dat zullen we dan nog wel zien hé." zegt Veerle weer wat vrolijker. Dan hoor ik opeens iemand kuchen. Ik bne het niet en Veelre ook niet. "Wie..." "Uuhm...je moet gaan. Zeg Tom maar dat ik hem nog één kans geef. En we zulen zien." en ze duw me de deur uit. Ik loop naar Tom's kamer. Wat vreemd dat ik ineens weg moest van Veerle. Nu weet ik het echt voor 100% zeker. Die meid verbergt iets. Maar goed eerst Tom het goed nieuws gaan vertellen...

.........................
.................