Het spook van het theater. *Bill love story* 36

Wanneer mijn wensen niets meer dan dromen zijn...
*Kyoko's POV*

De nacht is gevallen. Ik heb mezelf maar zachtjes in slaap gehuilt maar ook dat hield ik niet lang vol. In mijn dromen was ik bij Tom. In mijn dromen was ik vrij, vrij met hem. Maar het deed te veel pijn. Omdat...omdat ik Tom misschien nooit meer kan voelen, kan vasthouden, hem ruiken, proeven en... ik zou nooit meer van hem mogen houden.

Nu ben ik weer wakker. Ik kijk uit het open raam. De maan is bijna helemaal vol. Bijna zal ik trouwen met de man van wie ik niet hou. De nacht dat e maan vol is zal ik het weten. Weten of Tom me is komen reden of... daar wil eigenlijk niet aan denken.

Dan hier achter me geritsel. In een flits draai ik me om. Er is iets onder de deru door geschoven, een envollop. Snel open ik de deur, niemand. Natuurlijk, ik hoad ook niet verwacht dat erter de deur iemand op me stond te wachten.

Ik scheuf de deur weer dicht en ga met de envolop in mijn hand op het bed zitten. Wat zou erin zitten? Van wie zou het zijn? Misschien van Tom! Er is maar één manier om daar achter te komen. Ik scheur de envolop open en...

Had gewenst dat ik dat nooit had gedaan.