01

In gedachten verzonken staarde ik door het autoraampje naar de weg, ondertussen neuriede mijn beste vriendin , Trace O'donnell, mee met een afschuwelijk liedje dat ik niet kende. Heel langzaam werden mijn oogleden zwaar, we waren nu al ongeveer 10 uur onderweg, nog 7 uur dus. Ik had de eerste 9 uur gereden, Trace zou de andere 8 uur rijden, zodat ik ondertussen kon slapen, ik had haar er nog op gewezen dat we zo wel zouden moeten tanken. Ik had haar mijn pinpas in de handen geduwd maar die wou ze niet hebben, ik had mijn auto ook al meegenomen dus vond ze dat ik al genoeg had betaald, wat natuurlijk onzin was. Ik had misschien net een kleine €60,- uitgegeven, als je de boeking van het hotel er natuurlijk niet bij rekende, maar toch stond ze erop dat ze de volgende tank met benzine zou betalen. Ik had wat gemompeld dat ik er niet mee eens was maar ik wist dat het geen zin had om tegen Trace in te gaan, als ze wat in haar hoofd had kon je het er niet meer uitpraten.
Verder was Trace en te gekke vriendin, ze stond altijd voor je klaar en je had altijd de grootste lol met haar, je kon prima geheimen met haar delen, een van de vele pluspunten. Natuurlijk had ze ook wat minpunten, ze had altijd een vreselijk ochtendhumeur, ze kon soms aardig doorzeiken, en als ze haar zin niet kreeg kon je maar beter uit haar buurt blijven. Trace was enigst kind, in tegenstelling tot mij, misschien kon ze er daarom wel niet tegen dat ze haast nooit haar zin kreeg.
Ik knipperde even met mijn ogen toen ik door had dat we stil stonden. Ik drukte me omhoog in mijn stoel en keek slaperig om me heen, even wierp ik een blik op het digitale klokje dat in de auto hing. Het was 9 uur 's ochtends. Ik rekte me eens uit en keek om me heen of ik Trace ergens kon vinden, we stonden bij een Duits tank station. Ik klikte mijn gordel los en stapte traag uit, waarschijnlijk had Trace al getankt want ze stond al binnen om af te rekenen. Snel liep ik naar haar toe en sloeg mijn armen om haar schouders. "Dit word de beste vakantie evvveeerr!" toeterde ik in haar oor en ze schrok zich dood. "Scarlett Drews! Doe dat nerver nooit meer.." riep Trace kwaad uit, maar ik zag dat ze me maar wat zat te plagen, en inderdaad; "Ik weet het, ik heb er gewoon zó zin in!" Ze sloeg haar armen ook om mijn hals en ik sprong vrolijk heen en weer, een paar mensen keken ons raar aan, maar we negeerden ze. Zo sprongen we eventjes door totdat we een man horen kuchen; "Wer ist der nächste?". Vroeg hij vragend, snel liet Trace me los en begon wat in het Duits te babbelen met de man, ik zuchtte en stak mijn handen in mijn zakken, ik was nooit goed in Duits geweest Frans ging me gewoon beter af. Ik stond er maar een beetje plomp verloren bij, totdat Trace zich vrolijk omdraaide en me met een 'big smile' aankeek, ze drukte me 2 repen mars in mijn handen en ik trok mijn wenkbrauw op. "Voor onderweeeeg.." Zuchtte ze toen ze mijn vragende gezicht zag....