Chapter 5 : auwtch

gwen pov

"hoe ken je dat deuntje?" vraag ik aan de jongen die zijn schouders ophaalt. "Een vriend van mij floot het altijd, maar hij wilde de tekst nooit zeggen." De jongen het een zachte stem die ik ergens van ken. "Ben jij ... Benjamin." De jongen houdt zijn hoofd schuin en kijkt me aan. "Jij moet Gwen zijn. hij steekt zijn hand uit en ik schud die. Zijn hand is hard en koud, zoals die van een bloedzuiger hoort te zijn. Naast me kucht Embry zachtjes. "Oh, Benjamin Embry, Embry Benjamin." Embry kijkt Benjamin onderzoekend aan. "Ben jij niet die ene die de elementen kan beheersen?" Benjamin knikt "Thats Me." "Gwen?" Vanessa komt aanlopen, maar ze blijft aburt staan als ze Benjamin ziet.

Vanessa had Benjamin eens ontmoet toen hij bij ons thuis was. Zelf was ik toen op een kamp waar zij niet mee naar toe wilde. Ze had even iets met hem gehad, maar toen hij zijn verloofde ontmoette zijn ze uit elkaar gegroeid.

"Haai, Vanessa." Benjamin loopt naar Vanessa toe en geeft haar een knuffel. "Ik heb je humor gemist." Vanessa glimlacht en komt dan naar mij en Embry toe. "Wat is er gebeurd?" "Jay is aangevallen door een bloedzuiger." Vanessa kijkt Embry raar aan. Embry zucht. "Jay is een verre neef van me." Vanessa vormt haar mond in een geluidloze 'ah'. "Is hij er erg aan toe?" "Hij is gebeten en zijn hele zij is tot op het bot open gekrabt." Vanessa zet grote ogen op en Benjamin en zij zeggen tegelijk: "Auwtch!"