Training

Iedereen voelde de rillingen over hun rug lopen.
Mikan liep weer terug naar de tafel en Tsubasa kon niet meer opstaan.
Natsume keek naar wat gebeurd was.
"Hé, wat heb je met schaduw gedaan."
"Gemarteld." antwoordde Mikan zonder enige vorm van zorg.
"Waarom?" Was wat Ruka daarom vroeg.
"Hij is een idioot zonder verantwoordelijkheid die niet weet wanneer hij stil moet zijn."
Youichi keek op. "Je bent verder gegaan dan Normaal. Normaal als hij iets stoms doet wat jou iets kan aandoen kan hij alleen een paar uur niet normaal lopen, nu helemaal niets."
"Ik had hem al gemeld dat het zijn ongeluksdag is, hij graaft zijn eigen graf, ik had hem tijdens de speciale lessen al gewaarschuwd als hij wat zou zeggen en hij liet zijn gedachten lezen terwijl een Nullificatie en Barrière steen in zijn zak heeft. Hoe idioot kan hij zijn."
"Het is Tsubasa hij doet voordat hij denkt, dat is toch ook de reden dat zijn jongere zusje de troon krijgt en hij niet."
Begrepen en wees nu stil Youichi, ze was aan het mokken op haar stoel.
Koko vroeg of hij haar later kan begeleiden naar haar kamer.
Ze vond het goed maar Hotaru moest ook mee.
Youichi voelde zich alleen en klemde zich aan Mikan arm. Hij begon te pruilen en zei dat hij mee wilde en bij zijn zus wilde slapen.
"Oké, dan neem ik je zo wel mee naar mijn kamer."
Daarna voelde Mikan iemand dichterbij komen en draaide zich om.
"Hey Rei, wat is de missie."
"Waarom ga je er meteen vanuit dat jij een missie hebt, ik wil je sparen."
"Je weet dat de training thuis goed genoeg was om jou te vloeren en Tsubasa te martelen."
Toen hij Tsubasa zo zag hield hij zijn lachen in. "Waarom heb je dat hem aangedaan?"
"Hij onthulde iets in zijn gedachten Koko weet het nu."
"Goed om te weten, je oom zal dat leuk vinden om te horen."
"Als je het aan hem verteld dan weet je wat voor leugen ik kan vertellen tegen mijn ouders."
"Ik ben al stil. Natsume je hebt een Missie om 21.00 stipt op de afgesproken plek Mikan jij hebt van 19.00 training, wees gereed."
"Dag, ik ga me even omkleden en gereed maken voor de training." zei ze met een lach, dit gaat leuk worden.
Koko en Hotaru stonden op, ze liepen naar de uitgang op weg naar de slaapzalen.
[Gesprek M= Mikan, H = Hotaru, K= Koko]

K: En hoe zit het nou, jij bent de troonopvolgster van Engeland?
M: Dat klopt, ik wilde het geheim houden maar in DA kon ik niet verkomen dat Youichi vertelde dat ik zijn zus ben. En blijkbaar is Tsubasa stom genoeg om het te onthullen.
H: Dat wist je toch van te voren.
M: ik had het kunnen weten.
K: nu ik het weet zal ik geen grappen met je uithalen maar ik gedraag me wel hetzelfde.
M: dank je, je bent een vriend.
H: hij is een idioot, waarom wil je daar bevriend mee zijn?
M: doe eens aardig, lach eens, dat maakt alles leuker. Ieder heeft goede kwaliteiten zelfs Tsubasa.
H: geloof je het zelf!
K: waarom ben jij zo Imai?
H: heb je er problemen mee?
K: nee hoor, ik vroeg het me alleen af.
Na het laatste schoot Mikan in de lag.
M: Ja vast, nou ik moet me omkleden, moet trainen, Rei is zo de pineut! Maar ik ga lekker lang erover doen.

Eind gesprek

Toen ze klaar was met omkleden teleporteerde ze zich naar de open plek.
daar stond Rei al klaar.
Hij wilde dat het een kort gevecht zou worden maar Mikan haalde hem over om een lang gevecht te houden. Een gevecht zonder Alice.
Ze waren al een uur bezig en Natsume was naar zijn boom gelopen.
Hij ging op de tak liggen en ging lezen.
Hij kon zich niet concentreren hij hoorde allerlei geluiden, geluiden van een gevecht.
Hij ging het bos in en liep naar de open plek daar zag hij Persona en Mikan staan.
Ze waren aan het vechten.
Het was duidelijk dat Mikan aan het winnen was.
Persona stopte en zei dat het genoeg was voor nu en hij zich overgaf.
Hij zag Mikan stil staan en zag haar gloeien.
Er was iets mis, het licht werd sterker en sterker.
Natsume werd verblind.
Haar Alice sloeg op hol.