1

"Lisa, opstaan!"
"Ja mama!" riep ik
"Pfff, weer naar school",zuchtte ik
Ik doet haar kleren aan en loopt naar de bushalte.
"Nog 4 jaar",dacht ik.
In de bus ging ik naast haar vriendin Amber zitten.
Ik begon meteen te vertellen over hun vakantie.
Ik was 2 weken naar Spanje geweest en Amber was gaan kamperen.
Toen we aan kwamen op school gingen Amber en ik naar onze klas.

Onze eerste les was bij de strenge meneer Bogaerts. Hij begint te vertellen wat het nut van wiskunde is. Oersaai. Na wiskunde had ik wetenschappen van de grappige mevrouw Meermans. We moesten een experiment over wat we vorig jaar geleerd hadden.We moesten het per 2 doen. Amber ging met haar vriendje Mike. Zo bleef ik helemaal alleen over en moest ik samen met de nieuwe leerling,zijn naam was Sander.
Hij was echt irritant.
Hij zei bij alles: "Moet ik je helpen?"
Toen ze klaar waren zei hij: Zou je op mijn rug willen krabben?" Ik heb verschrikkelijke jeuk.
"Ieuw" dacht ik en liep de klas uit.
0
In de pauze zag ik dat Sander in mijn boekentas aan het kijken was. "Hey! Viezerik, waar ben je mee bezig?!"riep ik.

Na de pauze ging alles terug normaal.

Na school zag ik Sander nog voorbij fietsen. Amber zei: 'Hij vind jou leuk, dat is zo duidelijk!'
"Ja" antwoordde ik.Dat denk ik ook want hij was aan het snuffelen in mijn boekentas!"
"OMG!" zei Amber.

Een uur later toen ik huis was werd er op de deur geklopt. Ik deed open, het was Sander. Nu snap ik waarom hij in mijn boeken tas zat, hij wou mijn adres hebben", dacht ik.
Sander sleurde me mee en zei: "Wil je met me gaan wandelen?"
Ik kreeg de kans al niet meer om iets te zeggen want Sander bracht me al richting een eng donker bos waar ik de kriebels van kreeg.

Na een uur door het bos wandelen had ik honger. Sander gaf me een boterham met kaas.
We wandelden nog een paar uur.
Toen zei ik: "Zullen we terug niet gaan Sander?"
"Oke', antwoordde hij. "Het is deze kant op."
"Nee het is deze kant op", zei ik. We begonnen te discussiëren. Na 10 minuten zei ik: "Zwijg nu eens!"
De vogels stopte met fluiten op het moment dat ik vroeg om stil te zijn...