10

~~Scarlett Drews~~

Ik keek even 'verliefd' naar Fernando's ogen, ik was zó dichtbij. Toen vond ik het wel mooi genoeg en schudde ik mezelf wakker. Ik wurmde me los en sloeg Fernando's armen weg. "Okeeeeej.." Zei ik, om mezelf een houding te geven. Ik bukte me tegelijkertijd met Fernando om de sleutels op te pakken, zijn hand raakte die van mij aan en ik zuchtte. Waarom gebeurde dit ineens? Er verscheen een rode blos op mijn gezicht, die ik graag wou verbergen. Ik greep snel de sleutels tussen zijn vingers weg en drukte op het knopje 'open'. "Oke, ik beloof dat ik rustig aan doe..." Zei ik toen maar, om nog meer misverstanden te voorkomen. Snel stapte ik achter het stuur en liet Fernando buiten verstijfd staan. O god, volgensmij werd ik écht verliefd. Ik slikte en stak de sleutels in het contact. Ik liet mijn handen even over het stuur glijden, het voelde goed. Ik verzette de stoel wat en ik keek opzij, Fernando was ook ingestapt. Toen ik in zijn ogen keek, moest ik alweer blozen, en hij volgensmij ook, want hij wendde zijn blik af. Ik mócht niet toegeven, ik mocht hem niet, hij was arrogant, reed graag auto's in elkaar én... Ik schrok op van zijn stem en hij keek me vragend aan, had ik wat gemist? Ik keek hem even vragend aan en hij glimlachte weer. "Gaan we nog rijden of? Anders zijn we er nooit weer om half 12.." Juist, rijden. Ik startte de Ferrari en hoorde de motor ronken, hij klonk ruw. Ik schakelde naar 1 en reed het tankstation af, David en Trace zouden zich vast wel redden. Toen trok ik op en schakelde door, we scheurden de snelweg op en er viel een ongemakkelijke stilte. Snel drukte ik de radio aan, er verscheen een glimlach op mijn gezicht toen ik mijn favoriete liedje door de speakers hoorde. Rustig zong ik mee: " wanna boom bang bang with your body yo,Were gonna rough it up before we take it slow, Girl let me rock you rock you like a rodeo, its gonna be a bumpy ride..." Ik voelde Fernando's blik op mijn gezicht en ik beet op mijn lip. "Waar moeten we eigenlijk naartoe?" Vroeg ik na een tijdje rijden. Hij haalde zijn schouders op en zuchtte. "Geen idee, ergens in een dorpje, een stad?" Ik keek hem raar aan maar knikte toen. "Fijn, waar moeten we af?" Zei ik met een lichte arrogantie in mijn stem. Hij gebaarde naar de volgende afslag en ik knikte, hij zou het wel weten, en zo niet, oe dan kon ie het schudden.

Ik weet het, hij is niet zo geweldig,