~3.

Wixx

"Kijk uit waar je loopt Wixx" snauwt Olijf. Een naam die het meisje waardig was vanwege haar olijfkleurige ogen. "Sorry" fluister ik en tevreden loopt ze weg.

Moeiteloos wring ik me door de mensenmassa en loop naar buiten, ik was niet groot met mijn één meter zestig, waardoor ik vaak tussen kleine gaatjes door kon lopen, behendig klom ik op het muurtje aan de zijkant van het gebouw waardoor je precies het schoolplein kon zien, een plek waar weinig mensen naar omkeken. En dat was juist wat ik wilde. Niet gezien worden, alleen zijn was altijd iets geweest waar ik van hield. Als kind al, Sodja heeft daar altijd last van gehad, "stom stil kind ben je autistisch ofzo" dat waren de dingen die ze vaak riep vroeger toen ik nog klein was, ja nog kleiner ik snap de grap, alleen ik kan er niet om lachen.

"Hé wixxie ga even ergens anders emo doen" voor me staat Boon, hij was een lange bonenstaak vandaar de naam. Ik reageerde niet en pakte een appel uit mijn tas. Groen, precies zoals ik ze lekker vind.

"ben je doof" het word gesist door Avery. De jongen die zijn achternaam als roepnaam gebruikte, kan ook.
"Want ik spuit met liefde je oren uit hoor emo'tje van me want dat vind je lekker hé? Die pijn" dit was Coster geen idee waar zijn naam op sloeg. De woorden die hij zei stonden op mijn hart gegrift dat vind je lekker hé? Die pijn zijn woorden deden pijn, en daar houd ik niet van, langzaam glijd ik van het muurtje af en kijk Boon aan "Tevreden Boon?" hij grinnikt "Je begint het al te leren, er moet alleen nog Meneer voor" ze barste in lachen uit en ik loop verwoed weg. Stelletje varkens.