14
Nieuw hoofdstukje,
Reactie's kudo?
Reactie's kudo?
~~Fernando Torres~~
Bah ik was haar helemaal zat, ze kon stikken. Rustig liep ik het dorpje weer binnen waar ik mijn auto het geparkeerd, het geld kon ze al helemaal vergeten. Gelukkig had ze de autosleutels terug gegeven. Want ik wist zeker dat Scarlett me die niet had gegeven, en dan had ik nu een groot probleem. Ik stak mijn handen in de zakken van mijn spijkerbroek en ik rilde eventjes wanneer er een koude wind langs mijn ontblootte bovenlijf streek. Waarom had ik mijn shirt eigenlijk bij haar achterlaten?
Stiekem maakte ik me eigenlijk best wel zorgen om haar, ik had haar zo maar alleen achter gelaten. 'Nee Fernando' ze vroeg er zelf om sprak ik mezelf streng toe. Natuurlijk was ik niet van plan om haar helemaal alleen te laten. Ik ging gewoon een eindje rijden, een omweg nemen en haar dan oppikken, kijken of ze al wat was afgekoeld. Ik keek even rond en zag een eindje verderop mijn auto staan, ik besloot eerst even een shirt te halen en ik liep een klein duits winkeltje binnen. Plukte een willekeurig shirt van de rekken en rekende het af, de vrouw schonk me een brede glimlach toe en vroeg nog snel om een handtekening, ze was de eerste hier die me herkende. Ik zette mijn krabbel op een blaadje en stak mijn hand op toen ik de winkel uitliep, in mijn spiksplinter nieuwe shirt. Toen trok ik mijn autosleutels uit mijn zak en liep richting mijn Rode Ferrari, ondertussen keek ik op mijn Iphone, 4 gemiste gesprekken van David. Ik besloot hem terug te bellen, om nog wat tijd te rekken. Ik drukte op het groene telefoontje en hield de telefoon aan mijn oor. "Dave.." Mompelde ik en luisterde naar wat hij te zeggen had, het was hem blijkbaar in het verkeerde keelgat geschoten dat ik er zomaar tussenuit was geknepen. "Het is jou'n schuld, als jij me niet verder had laten rijden, was ik nooit tegen dat rot autootje van dat..." Snel slikte ik mijn woorden in. "Meisje gereden, en dan hoefde ik nu geen geld te pinnen.." Snauwde ik hem toe, ik staarde verbaasd naar mijn telefoon, hij had opgehangen? Wat zou het me ook, ik stapte in en wierp mijn Iphone achter in de auto. Stak de sleutels in het contact en draaide hem om, mijn auto kwam tot leven en ik scheurde direct weg. Mijn gedachtens waren bij Scarlett,straks bloedde ze leeg? Straks werd ze ontvoerd? Straks was het mijn schuld? Die gedachtens maakten me helemaal gek en in plaats van een omweg te nemen, reed ik direct naar de plek waar ik haar zojuist had achtergelaten. Slecht, ik gaf toe, terwijl Scarlett juist haar excuses moest aanbieden, zij was tever gegaan, niet ik, ik wou haar alleen helpen. Toch had ik medelijden, ik had autootje geruwineerd én ik had haar op haar hoofd laten vallen, nee dit alles was mijn schuld en ik moest het goed praten, misschien zouden we zelfs opnieuw kunnen beginnen?
Niet een geweldig hoofdstukje.
Bah ik was haar helemaal zat, ze kon stikken. Rustig liep ik het dorpje weer binnen waar ik mijn auto het geparkeerd, het geld kon ze al helemaal vergeten. Gelukkig had ze de autosleutels terug gegeven. Want ik wist zeker dat Scarlett me die niet had gegeven, en dan had ik nu een groot probleem. Ik stak mijn handen in de zakken van mijn spijkerbroek en ik rilde eventjes wanneer er een koude wind langs mijn ontblootte bovenlijf streek. Waarom had ik mijn shirt eigenlijk bij haar achterlaten?
Stiekem maakte ik me eigenlijk best wel zorgen om haar, ik had haar zo maar alleen achter gelaten. 'Nee Fernando' ze vroeg er zelf om sprak ik mezelf streng toe. Natuurlijk was ik niet van plan om haar helemaal alleen te laten. Ik ging gewoon een eindje rijden, een omweg nemen en haar dan oppikken, kijken of ze al wat was afgekoeld. Ik keek even rond en zag een eindje verderop mijn auto staan, ik besloot eerst even een shirt te halen en ik liep een klein duits winkeltje binnen. Plukte een willekeurig shirt van de rekken en rekende het af, de vrouw schonk me een brede glimlach toe en vroeg nog snel om een handtekening, ze was de eerste hier die me herkende. Ik zette mijn krabbel op een blaadje en stak mijn hand op toen ik de winkel uitliep, in mijn spiksplinter nieuwe shirt. Toen trok ik mijn autosleutels uit mijn zak en liep richting mijn Rode Ferrari, ondertussen keek ik op mijn Iphone, 4 gemiste gesprekken van David. Ik besloot hem terug te bellen, om nog wat tijd te rekken. Ik drukte op het groene telefoontje en hield de telefoon aan mijn oor. "Dave.." Mompelde ik en luisterde naar wat hij te zeggen had, het was hem blijkbaar in het verkeerde keelgat geschoten dat ik er zomaar tussenuit was geknepen. "Het is jou'n schuld, als jij me niet verder had laten rijden, was ik nooit tegen dat rot autootje van dat..." Snel slikte ik mijn woorden in. "Meisje gereden, en dan hoefde ik nu geen geld te pinnen.." Snauwde ik hem toe, ik staarde verbaasd naar mijn telefoon, hij had opgehangen? Wat zou het me ook, ik stapte in en wierp mijn Iphone achter in de auto. Stak de sleutels in het contact en draaide hem om, mijn auto kwam tot leven en ik scheurde direct weg. Mijn gedachtens waren bij Scarlett,straks bloedde ze leeg? Straks werd ze ontvoerd? Straks was het mijn schuld? Die gedachtens maakten me helemaal gek en in plaats van een omweg te nemen, reed ik direct naar de plek waar ik haar zojuist had achtergelaten. Slecht, ik gaf toe, terwijl Scarlett juist haar excuses moest aanbieden, zij was tever gegaan, niet ik, ik wou haar alleen helpen. Toch had ik medelijden, ik had autootje geruwineerd én ik had haar op haar hoofd laten vallen, nee dit alles was mijn schuld en ik moest het goed praten, misschien zouden we zelfs opnieuw kunnen beginnen?
Niet een geweldig hoofdstukje.
Reageer (4)
awwh nando is toch wel een cutiee eh:$
1 decennium geledenabooo+
Snel verderr!! <3
Aaah, ik vond het al niets voor Nando als hij geen sorry ging zeggen.
1 decennium geledenYou go Nando!
Verderjij, i'm lovin it.
Verderr<333
1 decennium geledensnel verder(H)
1 decennium geleden