Ik heb besloten het verhaal weer opnieuw te starten, hij zal iets anders zijn, maar veel zal er niet aan verschillen. (:

Eerste hoofdstuk is altijd slecht, ik weet het.

Ik hoor de deur dichtknallen en ga op mijn trappers staan. Ik moet weg hier, ik moet nóg harder fietsen.
Ik voel de felle ochtendzon in mijn ogen branden, het zorgt ervoor dat de tranen over mijn wangen lopen. Snel veeg ik ze met mijn mouw weg, hopend dat ze op school geen vragen gaan stellen. Die leraren bemoeien zich ook overal mee. Ik sla een zucht en contentreer me weer op het fietsen.
In de verte zie ik het stoplicht. Met trillende handen druk ik het knopje in. Met een trage beweging ga ik weer klaarstaan zodat ik meteen weg kan. Ik zie een groen licht en zet alle kracht op de trappers...

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen