Ook niet erg lang, maar niet zo Kinder-ish zoals al mijn eerdere pogingen tot slagen, vandaar dat het zolang duurde...En ik heb maandag ook nog eens testweek..-_-

~2 jaar later.

Woest duw ik mijn (pleeg)zusje de deur uit, waarna ik de deur met een harde klap dichtsla.
Ze moest zonodig weer beginnen over 2 jaar geleden.
Egt ik haat dat,ik vertel iedereen duizend keer dat ik er niets over wil vertellen,en dan gaat ze er toch over beginnen!
Oja, toen ik 2 jaar geleden wakker werd, zat er naast mijn bed, enorme domper, mijn nieuwe pleegmoeder.
Leuk om te weten hea? ik vind dus van niet, enorme teleurstelling natuurlijk. Gaat ze ook nog zeiken dat ik voortaan bij haar en haar fantastische 2 kinderen ga wonen.
Een meisje van 8, en een jongen van 12.
Eigenlijk ook nog een jongen van 16 (nu 18 dus), maar die is gaan studeren aan de andere kant van Amerika.
Nog nooit gezien trouwens.
Ik trek mijn super trendy trenchcoat aan, en loop naar de starbucks. Dat is mijn routine op zaterdag. Eerst ruzie maken met mijn kleine zusje, en dan naar starbucks gaan om af te koelen.
Ik bestel een Karamel Frappuchino, en loop met de heerlijk geurende, maar hete beker naar buiten.
Buiten aangekomen, loop ik naar het park en ga ik op mijn vaste bankje zitten, en kijk ik naar de spelende kinderen in de speeltuin tegenover mij.
Als ik na een aantal mislukte pogingen eindelijk een slokje van mijn koffie kan nemen zonder mijn mond te branden,wordt ik gestoord door een geluid naast me waardoor ik ,natuurlijk, koffie over mijn Lange shirtje met hotpants, en daaroverheen mijn jas gooi. Vloekend sta ik op en veeg de hete druppels van mijn schoot.
" O, sorry! kut ik wou je niet laten schrikken!" Hoor ik naast me. Nou daar ben je een beetje te laat mee! Als ik opkijk om hem dat in zijn gezicht te vertellen val ik stil, en blijf ik met mijn mond open staan.
"O, ik stel me niet eens voor! Ik ben Ethan Grey." Zegt de jongen snel,die blijkbaar dacht dat ik hem haatte. Nouja, dat deed ik eerst ook, maar toen ik zijn ogen zag dus niet meer. Hij heeft dezelfde ogen als mijn 'kleine broertje' Michael. En aan zijn achternaam te horen is hij dus de 'Aan de andere kant van Amerika studerende zoon' van Caroline, mijn pleegmoeder.
"Rosalyn Grey, Nice to meet you." Stamel ik, en zie zijn ogen nog groter worden.[/i

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen