Twenty-eight

Als ik een beetje bijgekomen ben van al die stress zucht ik nog één keer diep, en loop dan naar de badkamer. Ik werp een blik op de spiegel en zie dat ik rode opgezwollen ogen heb. Shit! Dalijk gaat me moeder weer allemaal vragen stellen als ze me zo ziet! Snel draai ik de kraan open en plens een hand met water in mijn gezicht. Ik graai naar een handdoek aan een hangertje. Blijkbaar iets te hard want het hangertje vliegt van de muur en beland op de grond. "Justin, gaat het daarboven?" hoor ik mijn moeder naar boven roepen. "Uhh ja, niks aan de hand!" roep ik terug, en ik druk het hangertje weer aan de muur. Ik hoor voetstappen op de trap en doe snel de deur op slot. Vluchtig droog ik me af, en gooi de handdoek in de wasmand. Pattie klopt op de deur en vraagt: "Justin, weet je zeker dat het goed gaat?" "Ja, niks aan de hand. Er viel alleen wat op de grond." zeg ik, en ik kijk snel in de spiegel of mijn ogen niet meer rood zijn. Gelukkig, niks meer te zien. Ik maak de deur open en Pattie is ineens weg. Vast naar beneden ofzo, denk ik. Ik ren naar mijn kamer en doe mijn pyjama aan. Zuchtend kruip in bed en pak mijn iPhone van het nachtkastje. Ik kijk naar mijn mentions en zie allemaal tweets van histerische fans. @JustinBieber JUSTIN YOUR AWESOME! Your music is GREAT! And your sweet (: Please follow me back? LOVE YOU SO MUCH! #muchlove <3 Ik besluit haar een plezier te doen en typ een tweet terug. @BieberFever Great that you love my music! Haha (: Ofcourse I gonna follow you back! Love you too x Ik lees nog een paar tweets en druk bij sommige op de Retweet knop. Na een paar minuten tweet ik; Good night everybody! Sleep well (; Ik leg mijn iPhone weg en kruip dieper onder de dekens. Voor ik het weet val ik in een diepe slaap.