26

Scarlett Drews

"Uhm, wacht even!" Roep ik met mijn schorre stem. Snel rolde ik wat wc papier af en streek ik er ene paar tranen mee weg, juist ja ik had gehuild, laf. Snel haal ik mijn mobiel uit mijn broek en bekijk ik de schade die de tranen hebben aangericht, een paar uitgelopen mascara vlekken en rood omringde ogen. Ik had geen antwoord terug gekregen en ik haalde eens diep adem voordat ik de deur van het slot haalde. Rustig draaide ik het slot los en stapte ik naar buiten waar ik werd opgevangen door 2 natte armen. Ik sloeg even, lachend, een gilletje en keek recht in het vrolijke gezicht van Trace. "Tray!' Riep ik lachend en ik woeldde met mijn hand door haar bruine stijle haren heen, waar ik zo vaak jaloers op was. Ik hoopte vurig dat Trace mijn rood omringde ogen niet had opgemerkt, maar helaas.. "Scar, heb je nou gehuild?" Meteen keek ze me serieus aan en trok ze me naar zich toe. "Why?|" Vroeg ze zonder op antwoord te wachtten. Ik zuchtte en liet mijn ogen door de gang gaan, toen trok ik haar mee naar een willekeurige kamer. Ik opende de deur en zag een groot king-size waterbed. "Hell yeah.." Mompelde ik even, wat een droomkamer. Trace zwaaide met haar hand voor mijn ogen. "Why?" Vroeg ze opnieuw. Ik zuchtte, en mijn humeur sloeg direct terug. "Oké, beloof me dat je dit voor je houd!" Zei ik op smekende toon, ik wist dat Trace het nogal moeilijk vond om haar mond dicht te houden, maar ik moest mijn verhaal even kwijt. "Ofcourse!" Zei ze dramatisch en ze gooide haar handen omhoog van frustratie. "Wat is er nou..!" Ze trok me naast zich op het bed en keek me hyper aan. "Samson en Gert zijn verhuist?" Probeerde ik eronderuit te komen. Ze zette even grote, nep, ogen op. Maar die verdwenen als sneeuw voor de zon. "En nu serieus.." Zei ze zuchtend. Goed.. "Ik-uhm denk dat ik Fernando.." Ik kreeg geen tijd om mijn zin af te maken wat Trace slaakte een kreetje, ze stuiterde op en neer als een kind. "Ja, ja, ja? Vind je hem leuk?" Gilde ze, snel sloeg ik een hand voor haar mond en keek ik haar doordringend aan. "Wát had je me ook alweer beloofd?" Ik keek haar serieus aan, maar kon het niet helpen dat er lichte rode blosjes op mijn wangen waren verschenen. Ze drukte mijn hand voor haar mond weg en maakte het gebaar; 'draait-de-sleutel-om-en-gooit-de-sleutel-weg'. Ik zuchtte en knikte toen langzaam. "Ja..maar..." Ik vertelde heel mijn verhaal, hoe ik erover dacht, of het niet raar was, of ik het wel wou etc. Trace zuchtte en trok een pruillipje. "Aww, meid..waarom maak je je altijd zo zorgen? GENIET van het leven!" Zei ze blij en ze sloeg haar armen om me heen. Ik zuchtte en legde mijn kin op haar schouders, wat een geweldige vriendin was ze ook. Ik zuchtte en staarde richting de deur. "Goed..genieten.." Fluisterde ik zacht. Ik nam een besluit, in een paar seconden, en dat besluit ging vanaf nú in. Ik zou ervoor zorgen dat Fernando hopeloos verliefd op me zou worden, en hopelijk gelde dat voor mij ook..

Hope you like it
Ondanks dat het een vaag hoofdstukje is...