29

Fernando Torres

Haar zachte, fluwelen lippen waren op de mijne gedrukt voordat ik het wist. Gretig had ik haar kus beantwoord en mijn armen om haar middel heen gewikkeld. Haar lippen voelden zó goed, ze voelden zó zacht, zó zoet. Na een tijdje had ze zich voorzichtig los gemaakt uit mijn greep, en keek ik haar peilend aan, was dit niet haar bedoelding? Maar toen ik in haar ogen keek zag ik dat het wederzijds was, hét gevoel. Het gevoel alsof je kon instorten als je diegene zag, diegene die je hart sneller liet kloppen, diegene die er altijd voor je was. In haar prachtige blauwe ogen stonden twinkelingen, ik kon mijn ogen niet van haar afhouden, en zij ook niet van mij. Pas toen we een luide gil hoorde een paar honderd meter verderop, scheurde ze haar blik los en keek ze om haar heen, de wind speelde ondertussen met haar haar. Langzaam wikkelde ik een vinger in een krul en speelde ik er zelf mee, opnieuw wikkelde ik mijn arm rond haar middel. Maar ze keek niet op, ze bleef staren naar de zee, waarin de maan weerkaatste. "Betoverend.." Fluisterde ze zacht, terwijl haar ogen over de zee gleden en ze verlangend naar het koele water keek, het was nog steeds warm. Ik wierp snel een blik op de zee, maar keek als nel weer naar haar grote blauwe ogen. "Nee.." Zei ik zacht, met een hese stem. "Jíj bent betoverend.." Fluisterde ik in haar oor, mijn lippen raakten haar blonde krullen even aan, en speels hapte ik naar een krul. Een zenuwachtige giechel ontsnapte uit haar mond wat mij breed deed glimlachen. "Grappig?" Vroeg ik terwijl ik mezelf wat naar achter duwde om haar gezicht beter kon bekijken, met een scheef gezicht. Ze negeerde mijn vraag en keek nog steeds smachtend naar het water. "Zin in een duik?" Vroeg ze grijzend. Ik glimlachte eventjes en knikte. "Altijd.." Mompelde ik zacht, haar glimlach deed me denken aan een mooie zomerdag, zó warm was haar glimlach, zó oogverblindend...
Mijn gedachten werden ruw afgekapt door Scarlett die zich bevreidde uit mijn armen, toen ze voorzichtig haar tenen in het ondiepe water zette slaakte ze een kort zacht gilletje. Ik grinnikte eventjes, en stond op het punt haar 'te hulp' te schieten. Maar ze zette door, ondertussen wapperde haar witte, doorscheinende jurkje wat omhoog, wat me een prachtig uitzicht gaf op haar kont. Ik bleef even staren, niet in de gaten dat Scarlett me wel door had. "Ej, Torres niet zo staren jij.." Zei ze met een grinnik in haar stem, beschaamd draaide ik mijn hoofd af. "Sorry.." Mompelde ik zacht, wetend dat ze het niet hoorde. Toen ik mijn hoofd weer naar haar wendde was ze al een heel eind in het water en werd haar mooie jurkje verpest door het water. Rustig stapte ik haar achterna, het water was inderdaad koud, maar ook weer niet té koud. "Scarlett?" Fluisterde ik zacht op een vriendelijke toon, want ik zag geen hand voor ogen hier. "Scarlett!" Fluisterde ik opnieuw weer iets harder toen ik geen antwoord kreeg, het was angstig stil. Weer geen reactie dus. Nu gromde ik en draaide ik een rondje om mijn as, waar was ze? Plots werd mijn al zo mooie -niet dus- uitzicht bedorven door 2 handen die het alleen maar zwarte maakte. Een warm gevoel verspreidde zich door mijn lichaam en ik hoorde haar zangerige stem. "Hello Nandootje.." Fluisterde ze in mijn oor, waarna ze met haar lippen even mijn oorlel aanraakte. Ongemerkt verschenen er blosjes op mijn wangen, blij dat het donker was. Ik grinnikte even en draaide me langzaam naar haar toe waarna ik mijn armen om haar middel wikkelde, en ik mijn gezicht voorover boog. "Uh-uh!" Zei ze op een streng toontje toen ze mijn lippen blijkbaar dichterbij had zien komen, versuft keek ik haar aan. "je moet me eerst te pakken krijgen, dat weet je toch? Regel nummer 1..." Ze somde nog wat dingen op maar ik ging al klaar staan en keek haar dreigend aan, wat ze duidelijk zag omdat de maan, werkte als een gedimde lantaren paal. "Pas maar op jij!" Zei ik dreigend, ze slaakte een kreet en begon zich een weg door het water te banen. Lachend rende ik achter haar aan, waardoor ik natuurlijk véélte snel bij haar was. Ik sloot mijn arm om haar been en 'om' haar rug en tilde haar op, ze zwiepte door de lucht waarna ze in mijn armen belandde. "Hebbes.." Fluisterde ik zacht. Ze giechelde en raakte met haar hand mijn wang aan, langzaam liep ik het water uit met Scarlett in mijn armen. Eenmaal op het strand aangekomen, liet ik me in het zand vallen. Scarlett legde ik zorgvuldig naast me en ik draaide me op mijn zij om haar aan te kijken. "Weet je.." Fluisterde ik en ik draaide me weer op mijn rug om naar de sterrenhemel te wijzen. "Je kunt er van alles in zien.." Zei ik zacht. Grinnikend keek ze ook omhoog en begon alle sterren uitgebreid te bekijken, met haar tong uit haar mond wees ze naar iets. "Dat...Dat ben jij.." Zei ze met een vrolijk toontje in haar stem. Ik grinnikte en ik bekeek het eens. "Én bedankt, sinds wanneer heb ik 2 hoofden?" Ze liet een verontwaardig geluidje horen en plots werd mijn uitzicht vervangen door een véél beter uitzicht, ik schoof een paar blonde haarplukken opzij zodat ik haar gezicht beter kon bekijken. "Dat is geen Hoofd, dat is een voetbal, dat zag je toch?" Zei ze even grinnekend, ik keek haar begrijpelijk aan. "Oeps ja..tuurlijk.." mijmerde ik, ondertussen volgde ik de contouren van haar gezicht aandachtig. "Mmh.." Zei ze zacht, en ze boog zich naar me toe. Ik deed hetzelfde en wikkelde mijn armen om haar middel, ze was pérfect.

Kijk boven? Doe boven?
@alsjeblieft