Chapter Five.

'Ik ben Stacy. Bedankt dat je me wil helpen.' zeg ik glimlachend.
'O, dat is niks hoor. Wat is je kluisnummer?' Hij kijkt op het blaadje wat ik bij de administratie heb gekregen. 'nummer 132.' zeg ik en ik wijs het op het blaadje aan. 'Dat is nog een stuk verder. ' zegt hij, terwijl hij stevig door begint te lopen.

'Je mag wel bij mij komen zitten.' zegt Kurt als het pauze is. 'Ik zit anders toch maar alleen.'
Ik loop hem daarom maar achterna en hij gaat uiteindelijk op een trap zitten.
Als ik aan het eten ben zie ik opeens Kurt's gezicht vertrekken. Hij kijkt naar iets of iemand en ik volg gretig zijn blik. Er komt een jongen naar ons toegelopen met kort, zwart haar en bakkenbaarden. Hij draagt een "Football"-vest en heeft een harde uitdrukking op zijn gezicht. Ik kijk Kurt vragens daan en hij kijkt nog steeds met een betraand gezicht terug. 'Wie is dat?' vraag ik zacht, zodat de jongen het niet hoort. Kurt geeft geen antwoord en kijkt weer naar de jongen. 'Niet op hem letten.' zegt hij dan 'Het is Dave Karofsky.'