The Story Of The Last Vampire 19

Got To Love The Panic

Krad en Sivica pakten de spullen die ze nodig hadden voor de missie en verlieten het huis nog geen uur later. Het doel was opnieuw een feest, zoals Krad gedaan had de avond dat hij Sivica ontmoette.
Krad stond bij de voordeur te wachten tot Sivica de stroomdraden had doorgeknipt. Hij tikte ongeduldig met zijn voet op de grond, wachtend tot hij binnen schrik geluiden hoorde.
Één minuut later was het dan zover, hij reek met zijn hand naar de deurknop en voelde toen de hand van Sivica plots op de zijne.
Krad keek haar verbaasd aan, ze had zich gehaast om bij de deur te komen, het was een redelijk groot huis en Sivica had aan de achterkant gestaan.
‘Ik kon jou toch niet met de eer laten strijken?’ zei ze geniepig en opende de deur snel en geluidloos terwijl ze nog snel een flits van haar scherpte tanden liet zien.
Krad grinnikte terwijl hij Sivica naar binnen volgde. Ze zagen hun slachtoffers en ontdeden ze van hun sieraden en waardevolle spullen zonder dat iemand iets merkte. Binnen 2 minuten stonden ze weer buiten, vlak voor de noodlichten aangingen.
De 2 volbloedvampiers bleven nog even buiten wachten tot ze de chaos hoorden en toen het eindelijk zover was liepen ze breed grijnzend weer naar huis.
‘Bacaraaa! We zijn teruuuug!’ schreeuwde Sivica zodra ze binnen was, Krad volgde zwijgzaam en gooide zijn zak met sieraden op de werktafel neer. Bacara zou ze later wel uitzoeken.
Bacara gaf geen antwoord, hij was waarschijnlijk al naar bed gegaan.
‘Ik ga zo slapen Sivica, ben uitgeput’ zei Krad, en liep naar zijn kamer toe om Bacara zijn voorbeeld te volgen.
Sivica keek naar hem met een grijns, en Krad voelde de ogen branden in zijn rug.
Hij draaide zich om, de blik van Sivica betekende niet veel goeds.
‘Ik kan wel snappen dat je uitgeput bent’ begon Sivica heel medelevend, ‘Ik bedoel, met al dat extra vét op je lijf, zal het wel zwaar zijn om te rennen’ tegen de tijd dat Sivica haar zin afwas kon je een brede grijns op haar gezicht zien.
Krad zuchtte diep en had in een oogwenk Sivica opgetild bij haar middel en over zijn schouder heen gegooid.
‘Hé! Zet me neer monster!’ Piepte ze terwijl ze op zijn rug beukte met haar vuisten.
‘Jij gaat ook eens lekker een slaapje doen, je wordt veel te onaardig als je niet genoeg tukt’ sprak Krad rustig terwijl hij naar de slaapkamer toeliep.
Sivica keek chagrijnig voor zich uit en leunde met haar ellebogen op Krad zijn schouderblad zodat ze haar hoofd op kon tillen.
Krad zou zeker weten geen slaap krijgen vannacht, daar zou Sivica wel voor zorgen!