4. Nieuwsgierig

De dagen gingen steeds hetzelfde en de Cullens waren onderhand mijn vrienden geworden. Ik zat nu al bijna 6 maanden in mijn rolstoel en het gips was al van mijn benen af, eerdaags zou ik beginnen met op mijn benen proberen te lopen. Maar nu mocht dat nog niet omdat mijn botten eerst moesten aansterken. Zoals normaal gesproken rolde ik naar de tafel in de hoek en nam plaats. ‘Isla wil je misschien vanmiddag met ons mee naar ons huis?’ vroeg Alice ‘Natuurlijk!’ zei ik glimlachend. Krijg ik eindelijk hun huis te zien, ik ben zo benieuwd! De schooldag vloog zo om en ik rolde richting mijn motor tot dat Alice voor me kwam staan. ‘Je kunt ook met ons meerijden hoor’ zei ze ‘Emmett heeft zijn jeep meegenomen dus je rolstoel kan in de achterbak’ ‘O, als dat kan dan graag’ zei ik. Alice rolde me naar de jeep toe. Ik tilde mezelf in de auto en Alice zette mijn rolstoel in de achterbak. Toen we aankwamen tilde ik mezelf in mijn rolstoel en wachtte op Alice en de rest. Ik stond voor een groot en mooi glazen huis het enige probleem voor mij was om binnen te komen moesten we een trap op. Alice kwam aanlopen en had mijn probleem al opgemerkt. ‘Emmett kan jij Isla optillen?’ vroeg ze ‘Tuurlijk’ antwoorde Emmett en hij liep op me af. Hij tilde me op en zette me binnen op de bank. Toen kwam Alice aanlopen met mijn rolstoel en ik tilde mezelf weer op mijn rolstoel. ‘Mooi huis hebben jullie’ zei ik terwijl ik rondkeek ‘Bedankt’ hoorde ik een vrouwenstem zeggen. ‘Ik ben Esmé, jij bent Isla?’ vroeg ze ‘Ja mevrouw aangenaam kennis te maken’ antwoorde ik ‘Noem me maar gewoon Esmé hoor’ zei Esmé glimlachend. Toen kwam een blonde man binnen lopen, dokter Cullen hij heeft mijn gips eraf gehaald. ‘Goedemiddag Isla’ zei dokter Cullen ‘Goedemiddag dokter Cullen’ zei ik ‘Zeg maar gewoon Carlisle Isla’ zei Carlisle ‘Hoe gaat het met je benen?’ vroeg Carlisle ‘Ik krijg het gevoel langzaam terug’ antwoorde ik. ‘Dat is een goed teken’ zei Carlisle met een knipoog en liep samen met Esmé weg. Alice kwam voor me staan ‘Wil je wat te drinken?’ vroeg ze ‘Water’ zei ik. Al snel kwam ze terug met een glas water, langzaam dronk ik het op. Na een tijdje keek op mijn horloge, half 6?! ‘Alice kun je me richting de school brengen, ik moet echt naar huis toe’ vroeg ik ‘Tuurlijk’ zei ze. Emmett bracht me weer naar beneden en al snel zat ik op mijn motor terug naar huis. Toen ik binnen kwam was Tia al met het eten aan het wachten. ‘Waar bleef je nou?’ vroeg Tia. ‘Ik was bij een paar vrienden…’ zei ik ‘Welke vrienden?’ ‘De Cullens’ ‘O, nou kom snel want je eten is koud.’ zei ze. Na het eten rolde ik naar mijn kamer toe en net voordat ik mezelf wou optellen bedacht ik me iets. Ik had weer gevoel in mijn benen dus ik kon proberen erop te staan toch?