17. Vuur

Vuur ging veel anders dan de rest. Ik had een kampvuurtje gemaakt om het te sturen maar tot mijn grote verbazing gebeurde er niets met het vuur van het kampvuur, maar kwam het uit mijn handen. Het kwam letterlijk uit mijn handen. Dit was heel raar. Ik voelden de blikken van de Cullens op mijn rug en draaide me om om het te laten zien. Ze keken allemaal verbaast. Ik kon het overal naar toe schieten. Maar toen ik er mee stopte concentreerde ik me weer op het kampvuur want ik wou het niet alleen vanuit mijn handen laten komen, als ik het kon bewegen zou het ook wel fijn zijn. Het rare was dat de Cullens nog steeds verbaast keken over het vuur dat uit mijn handen kwam. Ik liep naar ze toe. ‘Wat is er? Kan Benjamin dit niet?’ vroeg ik. ‘Nee, vampiers kunnen eigenlijk helemaal niet zo goed terug vuur, omdat als je onze lichaamsdelen erin gooit ze verbranden en je ze niet terug gaan, daarom is het raar dat het uit je handen komen’ legde Carlisle uit. Ik lachte. ‘Ik ben ook raar, met al die gaves’ grinnikte ik. Ik voelde twee armen om mijn middel. ‘Je bent wel mijn rare meisje’ lachte Morgan en gaf me een kusje in mijn nek. Ik glimlachte draaide me om en kuste hem op zijn mond, en hij kuste me gewillig terug. Ik hoorde Emmett’s blunderende lach en stak mijn hand naar achter waar een vlam op schoot. Hij stopte meteen met lachen en deinsde achteruit. Ik draaide me om en met mijn andere hand liep ik de grond onder zijn voeten zakken waardoor hij diep in de grond zakte. Toen bracht ik een plons water over zijn hoofd en liet het vallen. Ik lachte. ‘Nou wachten tot de lente en dan groeit er een Emmett-boom.’ zei ik grinnikend. Iedereen lachte mee en Emmett sprong grommend uit de grond en rende op me af. Ik liet het vuur weer uit mijn hand schieten. Hij stopte meteen. ‘Dat is niet eerlijk! Je speelt vals!’ gromde hij boos. Lachend liepen Morgan en ik naar het huis. We gingen op de bank zitten tot er werd aangebeld. Ik stond op en deed de deur open. ‘Jacob kom binnen’ zei ik. ‘Hoi Isla, waar is Nessie?’ vroeg hij ‘Aan het jagen met Bella en Rosalie’ zei ik. ‘Oh’ ‘Ze komen zo terug hoor’ zei ik glimlachend. ‘Ik ga ze wel even zoeken’ zei Jacob en hij rende weg. Ik ging weer naast Morgan zitten. ‘Dat was raar’ zei ik en gaf Morgan nog en kus. Een halfuurtje later kwamen Jacob, Renesmee, Bella en Edward binnen lopen. Rosalie liep naar de rest toe. ‘Isla, er is iets aan de hand en het gaat om jou’ vertelde Edward. Om mij? Wat zou der aan de hand zijn?