*~11~*

11.
Ayumi opende haar ogen. Ze lag op een bed in een donkere kamer. Ze probeerde rechtop te gaan zitten. Ze rekte zich langzaam uit en voelde hoe ze kleding aan had. Het was een soort van wit gewaad met een paarse rare strik op haar rug. Ze stond op en liep naar de spiegel die tegen de muur stond. De kaarsen op haar kamer waren het enige dat licht gaf. Ze keek naar haar lichaam. Ze had duidelijk vrouwelijke vormen gekregen. Ze probeert zich te herinneren wat er is gebeurd voor ze hier kwam. Flitsen van contouren van mensen gingen door haar hoofd. Ze kon zich niet herinneren hoe de mensen er uitzagen.
Met ruk draaide ze zich om toen ze een deur hoorde open gaan achter haar. Een man met lang zwart haar en een man met grijs haar kwamen binnen. “Ayumi” Gelijk ging er een schok door haar hoofd. Ze kende die naam. Ze had het een vrouw horen zeggen ooit. Het was haar naam. Ze keek op naar de man. “Kom met mij mee” Ayumi liep langzaam richting de man, die langzaam een gijns op zijn gezicht kreeg. Ze weet niet waar het vandaan kwam maar de naam Orichimaru speelde de hele tijd door haar hoofd. “Orochimaru-sama ?” De man met zwart haar keek verbaasd op, maar er verscheen al gauw een grijns op zijn gezicht. “Ja Ayumi, dat klopt dat is mijn naam, kom maar mee, ik zal je sterk en machtig maken en jij zult me helpen om mijn doelen te bereiken.” Ayumi keek verward maar liep uiteindelijk toch langzaam mee. Ze liepen door een aantal gangen. Overal hingen er kaarsen maar toch was er geen sfeer. De muren zagen er koud en vies uit, net als de vloer waar ze op liepen. “Ayumi?” Het zwartharige meisje keek op. Orichimaru stak zijn hand uit. Ayumi keek hem moeilijk aan. Wat bedoeld die gast ??? Net toen Ayumi dat wou vragen voelde ze hoe ze werd meegetrokken aan haar pols. Ze zei niks en liet zich meevoeren door de man met zwart haar. Ze liepen veel sneller en de man met grijs haar was verdwenen. Na nog een aantal gangen gingen ze door een grote deur en kwamen ze in een enorm grote zaal met heel veel pilaren. Ayumi keek verbaasd en sprong met gemak opzij toen er plots een kunai naar haar werd toegegooid. Orichimaru stond voor haar en achter haar stonden nog 5 ninja’s. “Ayumi ik beveel jou, blijf me aankijken wat er ook gebeurd!!” Hij grijnste diep. Ze voelde hoe er verschillende chakra’s achter haar bewegen. Plots werd er aangevallen. Ze wou zich omdraaien. “AYUMI kijk me aan” Oja ze moest hem aan blijven kijken. Wat was dit, een training? wou hij dat ze blind kon vechten of zo ? Er werden meerdere kunai’s op haar afgegooid en tot haar verbazing leek het alsof haar lichaam uit zichzelf bewoog. Ze ontweek alle aanvallen van de ninja’s met alleen sierlijke bewegingen en zonder het te zien. De hele tijd keek ze de man met zwart haar aan. Zijn grijns was gegroeid en zijn ogen keek heel diep in de hare net alsof hij wou kijken waar ze aandacht, nee … alsof hij wist wat ze dacht. Een rilling ging over haar rug. Ze ontweek een bot dat net langs haar hoofd vloog. Plots hoorde ze Orichimaru-sama “STOP”. Iedereen stopte. “Ayumu, je bent er klaar voor” “Orichimaru-sama?” Ayumi keek vragend naar haar leader. “Ayumi je gaat me helpen om Akatsuki te verwoesten” Ayumi knikte zachtjes. Ze zou niet weten waar die gast het over heeft. “Rust uit want vannacht gaan we weg. De naam akatsuki zegt haar iets maar ze weet niet wat. Ze pijnigt haar hersenen maar ze kan niet komen op waar het van is. Het meisje loopt weer terug naar haar kamer. De ninja’s die haar eerder aanvielen waren nergens meer te bekennen. Plots stond Orichimaru achter haar en legde haar hand op haar schouder. “Ayumi, je bent enorm goed in verdediging maar je aanvallen moet je nu optimaal gaan ontwikkelen anders heb ik niks aan je. Zorg ervoor dat je ze optimaal ontwikkeld” Ayumi draaide zich om en boog “Hai, Orichimaru-sama “ Ze liep haar kamer binnen en liet ze op bed vallen. Vannacht moet ze mee om een ene akatsuki te verwoesten.


Reactie's Asjeblieft

Bedankt dat jullie telkens reageren >///////<
Nnnnnadine, hinatalove, xMYxAxDEVILx, LucyCross, mastermargo, BrownieAlien, vampwolf.