12.

Roselyn Valentina Patterson

‘Haaaai Jussiepussiekussie, alles goed?’ Ik omhelsde Justin en bleef toen aan hem hangen. ‘Euh, ja hoor.’ Antwoordde hij en hij duwde me terug. ‘Aaaah, wil Jussie me niet knuffelen.’ Ik trok een pruillip. Justin schudde zijn hoofd. ‘Nu niet.’ Ik haalde m’n schouders op en glimlachte toen weer terwijl ik naar Lauren strompelde. Ze had net een fles drank gescoord en was hem in haar eentje aan het leegdrinken. ‘Ik ook.’ Zei ik terwijl ik m’n arm uitstak zodat ze me de fles zou geven. In plaats daarvan schudde Lauren giechelend haar hoofd en knuffelde haar flesje. ‘Nee, haal zelf maar.’ Opeens hield iemand me een fles voor. Ik keek op en zag Jus me met twinkelende ogen aankijken. ‘Aaah, dankje Jus. Je bent geweldig.’ Ik nam de fles van hem aan en zette het aan m’n lippen. Opeens merkte ik dat er iemand bij kwam staan. Ik keek opzij en zag Justin me bezorgd aankijken. ‘Zal je niet eens een keer stoppen met drinken. Volgens mij heb je wel genoeg gehad.’ Ik lachte en gooide m’n hoofd even naar achteren. ‘Natuurlijk niet, gekkie. Dit is heel lekkuuuur.’ Ik zwaaide even met het flesje voor zijn ogen en nam weer een grote slok. Justin probeerde de fles van me af te pakken maar ik was te snel en kon nog net op tijd weglopen. Justin fronste even zijn wenkbrauwen en ging toen maar met een chagrijnig gezicht in het zand zitten. Ik schonk geen aandacht meer aan hem en nam nog een slok van m’n drank terwijl ik naar Jus toe schuifelde. ‘Haaaai Jus. Wil jij mij wel knuffelen?’ Ik keek hem met pretlichtjes in de ogen aan. Jus keek net zo blij terug en knikte toen. Vrolijk sloeg ik mijn armen om hem heen en lachte even schel. Na een tijdje haalde ik me weer los uit Jus’ omhelzing en keek hem grijnzend aan. ‘OMG, OMG, OMG, JUS, KIJK!’ Ik wees met grote ogen naar Jus. Jus moest lachen. ‘Watissur?’ ‘Je hebt een platte neus!’ met grote ogen drukte ik met mijn wijsvinger zijn neus plat. Jus moest lachen en pakte toen de fles van mij af en nam een slok. Toen de fles op was gooide hij hem in het zand en trok me dichter naar zich toe. Ik voelde hoe hij zijn lippen op die van mij plaatste en zijn tong die ongeduldig tegen mijn lippen aantikte. Giechelend opende ik mijn mond zodat zijn tong de mijne kon vinden.

Na een tijdje duwde ik hem weg en liep struikelend over m’n eigen benen naar Lauren toe. Ze zat op de grond heen en weer te schommelen met een fles drank naast haar. ‘Jij hebt genoeg gehad.’ Kwam er met moeite uit m’n mond en ik pakte de fles van haar af. Daarna dronk ik het spul wat er nog in zat in een teug leeg en plofte toen naast Justin neer. ‘hoi Biebs. Gezellig hier hè.’ Ik keek hem een beetje wazig aan terwijl een glimlach zich rond mijn mond vormde. Justin zei niks, keek niet eens op en zat alleen maar een beetje met zijn vinger in het zand te prutsen. Ik probeerde zijn vinger te volgen maar het leken wel twintig vingers die in het zand aan het prikken waren. Lauren was er ondertussen al bij gaan liggen en Tin stond aan haar te schudden om haar wakker te houden wat volgens mij niet bepaald lukte. Ik lachte eventjes en keek toen achterom waar ik Jus zag die net op zijn knieën in het zand viel en aan het kotsen was. Ik trok even een vies gezicht en voelde me opeens ook gigantisch misselijk worden. ‘Ik ben misselijk.’ Mompelde ik terwijl ik met mijn hoofd tegen Justin’s schouder ging leunen. Justin drukte me weg. ‘Vind je het gek.’ Zei hij geïrriteerd. Ik knikte. ‘Ja.’ Justin zuchtte en stond op. ‘Kom, ik denk dat we beter naar huis kunnen gaan. Het is half vijf.’ ‘En Lauren en Jus dan?’ mompelde ik. ‘Die worden ook naar huis gebracht, maak je maar geen zorgen.’ Ik knikte, tevreden met het antwoord en probeerde op te staan, wat niet bepaald lukte. Justin trok me op en wankelend stond ik toen op m’n benen. Ik kon me nog net vasthouden aan Justin. Langzaam liepen we toen het strand af terwijl Justin mij ondersteunde tijdens het lopen. ‘Justin, stop, ik moet…’ verder kwam ik niet want een golf braaksel kwam uit m’n mond. Justin sprong opzij en hield toen m’n haren bij elkaar zodat ik niet onder zou komen te zitten. ‘Justin, jij bent lief.’ Mompelde ik toen ik alles uitgekotst had. Justin glimlachte even. ‘Weet ik.’ Zei hij. Hoe we uiteindelijk thuisgekomen waren was me een raadsel, maar ik was blij dat ik eindelijk in m’n bed lag.