Veertien

Het ontbijtje is heerlijk. Het is niet bijzonder maar toch heerlijk. Pannenkoeken met aardbeienjam. Net als ik de laatste hap doorslik, komt Denise naast me zitten met een kop thee. ‘Ben je niet een beetje te warm aangekleed lieverd?’ vraagt ze. Ik kijk naar mijn bloes, lange broek en dichte schoenen, daarna kijk ik naar buiten. De zon schijnt fel. ‘Je hebt gelijk,’ zeg ik, terwijl ik opsta en mijn bord en bestek in de vaatwasser zet. Daarna loop ik de kamer in. Joe is nog steeds met Mikki aan het praten. Zijn gele trui heeft hij opgerold zodat het driekwart mouwen zijn. Het geel steekt erg af op de muren. Ik loop naar ze toe, wrijf met een hand door Joe's krullen zodat het niet meer goed zit, lach, zwaai even naar Mikki en loop snel naar boven. Door mijn kamerraam zie ik Kevin en Frankie voetballen, en zie ik Nick in een boek lezen. Hij heeft net zoals Denise oranje aan. Een goed idee schiet me te binnen. Ik open mijn inloop kast en zoek kleren uit. Iets wat bij Nick past natuurlijk. Een wit jurkje met oranje schoenen. Met oranje accessoires natuurlijk. Ik trek het snel aan en loop weer naar beneden. Denise gebaart dat ze even haar thee opdrinkt en het tijdschrift waar ze in aan het lezen was uitleest. Ik gebaar terug dat ik even naar buiten ben. Ik loop naar buiten, zwaai naar Kevin en Frankie en plof bij Nick op de tuinstoel. Ik krijg geen reactie. Die zal wel helemaal in zijn boek zitten. Als ik goed kijk zie ik dat hij in Eclipse aan het lezen is. Nick en de Twilight reeks lezen? Ik leg mijn hand op het boek en duw het naar beneden zodat ik Nick kan aankijken. ‘En? Leuk boek?’ vraag ik glimlachend. Nick kijkt me even aan. ‘Iris!’ roept hij dan. Hij stopt snel een leeswijzer tussen het boek en legt die op de grond naast zich. Dan geeft hij me een knuffel. Ik knuffel hem terug en zijn geur dringt mijn neusgaten binnen. Damn wat ruikt hij lekker! Al veel te snel laat ik hem los. ‘Dus… Eclipse hè?’ begin ik. Nick knikt. ‘Ik ben maar begonnen met de boeken omdat ze zo populair waren, nu snap ik al die gekte, de boeken zijn geweldig,’ zegt hij. Ik knik. ‘Ja, ik heb ze ook,’ zeg ik. ‘En de film draait in de bioscoop,’ zeg ik erachteraan. Die film wil ik echt graag zien. Nick knikt weer. ‘Zeg…’ begint hij. Op een of andere manier heeft hij meteen al mijn aandacht. ‘Ja?’ vraag ik. Nick glimlacht en wend dan zijn gezicht af. ‘Ik vroeg me af... Zou jij met mij naar Eclipse willen gaan? Ik heb het boek bijna uit en…’ zegt hij maar ik onderbreek hem. ‘Ja, lijkt me leuk, wanneer?’ vraag ik. ‘Morgenavond?’ vraagt Nick terug. Ik knik. ‘Iris?! Ga je mee?!’ hoor ik Denise binnen roepen. ‘Ja! Ik kom eraan!’ gil ik terug en kijk Nick terug aan. ‘Morgenavond is goed, dan kunnen we misschien eerst nog ergens wat eten of zo,’ zeg ik, geef Nick nog een knuffel en een kus op zijn wang en sta op. Daarna loop ik met Denise naar haar auto. ‘Wow, een mooie auto Denise,’ zeg ik als ik haar auto zie. Een lichtblauwe Mini Cooper met een wit dak. ‘Dank je, ik vind hem zelf ook heel leuk. Ik had een eigen auto nodig voor boodschappen te doen en Frankie weg te brengen,’ legt ze uit terwijl we in stappen. Denise start de auto en rijdt de oprit af.
Samen lopen Denise en ik door het warenhuis. Denise duwt het karretje en heeft tegen me gezegd dat ik alles in mag laden wat ik wil hebben. Ik heb het ontwerp voor mijn slaapkamer en badkamer al in mijn hoofd. Overal staan prachtige spullen. Het lijkt hier net een Ikea, alleen dan nóg groter en moderner. We lopen rustig het enorme gebouw door en ik laad spullen in. Mijn badkamer wordt zuurstok roze met oranje spulletjes, en mijn kamer lichtroze, heel licht groen, wit en bruin. Ook pak ik spullen voor Joe's kamer. Donkerblauwe verf, rode verf, en spuitbussen in dezelfde kleur. Die bewaar ik voor zijn verjaardag. Als ik alles heb, betalen ik en Denise en proppen zoveel mogelijk in de Mini. Gelukkig heeft Denise een medewerker zover gekregen om achter ons aan te rijden, want lang niet alles paste erin. Thuis gaan we meteen aan de slag. Joe en Kevin verven de badkamer en Nick en ik de slaapkamer. We laten alles drogen en daarna zetten we de spullen erin. Een dag later is alles klaar. Blij bekijk ik het resultaat. Ik ben er trots op. Het is precies zoals ik het wilde hebben. Ik zet mijn roze laptop op mijn lichtgroene bureau (dezelfde kleur als de muren) en laat me op mijn bureaustoel ploffen. Met een glimlach kijk ik mijn kamer weer rond. De deuren naar mijn badkamer en mijn inloopkast zijn dezelfde kleur bruin als het bed en aan de binnenkant van mijn inloopkast is ook alles geschilderd. Aan de binnenkant van de inloopkastdeur heb ik een poster van de jongens hangen. Boven mijn bureau hangen foto's van mezelf als baby, mijn ouders, Denise en Paul en de jongens. Mijn familie eigenlijk. Aan de zijkant van mijn bureau hangen boekenplanken. Ik pak de Nederlandse versie van Morgenrood van de plank af en zet mezelf in de vensterbankbank. Ik heb net een hoofdstuk uit als ik een klop op mijn deur hoor. ‘Iris? Ben je bijna klaar, ik wou eigenlijk over een half uur gaan, anders zijn we een beetje laat in de bioscoop,’ hoor ik Nick zeggen. Shoot, ik ging met Nick naar de bioscoop! Helemaal vergeten. ‘Eh… Ja! Ik ben bijna klaar!’ roep ik naar de dichte deur waar Nick achter moet staan. ‘Oké,’ hoor ik hem nog zeggen en daarna klinken zijn voetstappen weg. Ik spring op en grijp naar mijn roze Black Berry. Nou ben ik degene die Mikki moet bellen. Ik zoek snel haar nummer op en druk op het groene knopje. De telefoon gaat over. Snel kijk ik even op mijn witte klok aan de muur en reken snel uit hoe laat het daar moet zijn. Shoot, ergens in de 3 uur ‘s ochtends. Ik wil ophangen maar er wordt net opgenomen. ‘Hallo?’ klinkt de slaperige stem van Mikki. ‘Hé Mik, met mij,’ begin ik.