I'll kiss you, because i love you.

En het volgende moment voel ik twee zachte lippen. Ze drukken zachtjes en verlaten kort daarna mijn lippen. Ik snak naar meer en pak Tom stevig vast. Hij tilt mijn hoofd op, en ik kijk recht in zijn ogen. Hij huilt en glimlacht voorzichtig naar me. Hij pakt me stevig vast. "Bill, wat ben ik toch blij met je." Zucht hij. "Ik ben ook blij met jou, echt waar." Hij laat me los en gaat op bed zitten, hij klopt naast zich als teken dat ik ernaast moet zitten. Ik ga zitten en kijk hem verwachtingsvol aan. Wat zou hij gaan zeggen?

[POV. Tom]

Hij kijkt me aan. Ik durf het niet te zeggen en wil opstaan. Ik word tegen gehouden, Bill houdt me handen vast en zegt geen woord. Hij kijkt me aan met een doordringende blik en ik zak weer zachtjes op het bed. Ik zucht diep en begin te vertellen. "Bill, ik wil je al zo lang vertellen wat ik voor je voel. Wat ik voor jou voel is gewoon onmenselijk veel. Ik ben gek op je, tot over me oren. Je bent me broertje, maar ik wil meer dan dat. Ik durfde het niet te zeggen omdat ik bang ben.. Bang voor de reactie's van andere. Wat ze allemaal wel niet zullen denken." De tranen stromen over me wangen heen, en ik pak zijn handen. "Maar je moet weten dat ik je echt niet kwijt wil. Je bent het mooiste wat me ooit overkomen is. Ik wil je echt niet kwijt Bill." Ik zie dat de tranen over Bill zijn gezicht stromen. Heb ik hem nou gekwetst? Maar die vraag word snel beantwoord. Hij zoent me, niet ruw maar rustig. Dit is pas liefde.


Stay with me,
don't let go of my hand.
Say what I need to hear.
Tell me that it just won't end,
cause nothing is ever gonna feel this right.
As those sorry days and nights.
When I had you around.
And you were only one door left.