4.

De deurbel klonk van beneden en ik greep mijn kans om even mijn stoffige kamer te laten voor wat die was en stormde de trap af. Vlug opende ik de deur en zag ik een jongen voor de deur staan met drie pizza dozen in zijn hand. ‘Hoi,’ zei hij, toen hij me zag. Hij zette zijn pet wat rechter. Ik begroette hem even terug en glimlachte flirterig naar hem. Alleen maar leuk als er jongens achter je aanlopen toch? ‘Ben jij niet het zusje van Josh?’ vroeg de jongen aan me. Ik knikte, hoe wist hij dat nou weer? Hij stak me de dozen toe. Ik wilde mijn moeder roepen om de jongen te betalen, maar hij hield me snel tegen. ‘Van het huis, zeg je broer maar dat het van Robert af komt.’ Hij knipoogde naar me. Ik was totaal niet onder de indruk, er werd elke dag wel eens naar me geknipoogd door jongens. ‘Bedankt.’ Mompelde ik. De jongen wou nog iets aan me vragen, maar ik zei hem snel gedag en deed de deur dicht. ‘Nou werd je te willig, vriend,’ mompelde ik en liep met de warme dozen in mijn handen naar de keuken.