~5~

Ik zag Jasper in de deur opening staan en ik ging rechtop zitten. ‘Hey Jasper’ zei ik. ‘Hey’ zei hij terug. ‘Wou je me iets vragen?’ vroeg ik. Hij knikte. ‘Zit’ zei ik en hij kwam op het bed zitten. Ik pakte een kussen tussen mijn armen en keek hem aan. ‘Vraag maar raak’ zei ik. Hij twijfelde en keek mij ook aan. ‘Meende je het toen je zei dat ik geen vrienden met je moest worden?’ vroeg hij. ‘Nee, natuurlijk wil ik vrienden met je worden…’Of misschien wel meer ’…Dat zei ik alleen omdat ik niet wou dat je mij voortrok in plaats van je familie’ vertelde ik. Hij knikte glimlachend. Weer voelde ik liefde door hem heen schieten, waardoor ik me ook verliefd voelde. Ik lachte naar hem en hij keek weer twijfelend. ‘Vraag maar’ zei ik. ‘Ehm.. Nee laat maar’ zei hij. ‘Vraag het maar gewoon, Jasper’ ‘Nee, het is niets’ zei hij en hij stond op. Ik liep hem achterna. ‘Ga je weer weg?’ vroeg ik en ik voelde teleurstelling in mijn buik borrelen. Bij hem precies hetzelfde. Hij knikte en opende de deur. Mijn glimlach verdween en ik keek hem aan. Zou ik het doen? Ik waag mijn kans wel, ik geloof Alice. Ik keek hem aan en drukte een kus op zijn wang. Als ik had kunnen blozen was ik nu helemaal rood geweest. Ik draaide me om en rende de trap op naar mijn kamer. Ik hoorde de deur dicht gaan, maar wist niet zeker of hij was weggegaan. Ik hoorde voetstappen mijn kamer in komen en keek op. Het was Jasper. Hij keek me glimlachend aan en er stroomde liefde in zijn gevoelens. Ik lachte terug. Ik was nog nooit verliefd geweest, dus had ik nooit echt mijn eigen liefde voelt, wel die van anderen. Hij liep naar me toe en ging naast me op het bed zitten. Hoe dichter hij bij mij kwam hoe meer ik de liefde voelde opborrelen in mijn buik. Alsof er een bom met vlinders is ontploft die nooit meer weg willen. Hij kwam dichterbij met zijn hoofd en ik voelde zijn adem op mijn lippen. Plotseling hoorde ik keihard de deur dichtslaan. ‘Amedea!!’ hoorde ik de stem van Alice roepen. Ik zuchtte, stond op en liep naar beneden. ‘Wat?’ vroeg ik geïrriteerd. ‘Emmett is bloedchagrijnig en ik denk dat het met jou te maken heeft’ zei ze. Ik zuchtte en knikte. ‘Ga maar alvast, ik kom er zo aan’ mompelde ik en Alice rende weg. Ik rende naar boven waar Jasper nog steeds op mijn bed zat. ‘Blijf hier, ik ben zo terug’ mompelde ik en drukte een klein kusje op zijn wang. Ik sprong uit mijn raam en rende naar het grote huis. Daar zat Emmett boos op de bank voor zich uit te staren. Iedereen zat om hem heen naar hem te staren. Ik kalmeerde Emmett en ging voor hem op de grond zitten. ‘Wat is er?’ vroeg ik geërgerd. ‘Dat weet je zelf wel’ mompelde hij. Ik dacht na. ‘Heb je spijt omdat ik zo boos was toen?’ vroeg ik verbaasd. Hij knikte. ‘Emmett en spijt?’ vroeg Edward lachend. ‘Waarom heeft hij spijt?’ vroeg Rosalie. ‘Hij heeft laatst bij mij thuis ingebroken en ik was nogal boos op hem’ vertelde ik. ‘Heeft hij bij jou ingebroken?!’ vroeg Esmé ‘Ja, maar ik had het hem vergeven’ zei ik. ‘Maar waarom ben je daar boos om Emmett?’ vroeg ik. Hij keek me aan en stak zijn hand uit waar een oud boekje in zat. Ik schrok en pakte het uit zijn hand. ‘Nu snap ik je! Arg! Doe dat nooit meer!’ riep ik boos en ik rende weg. Ik kwam mijn huis binnen en rende naar mijn slaapkamer waar Jasper nog steeds zat. Hij kalmeerde me. ‘Wat is er?’ vroeg hij. ‘Emmett had hier ingebroken en mijn dagboek gejat’ zei ik kwaad. ‘Staan er erg geheime dingen in?’ vroeg hij. Ik keek op en knikte. ‘En die dingen die weet hij nu!’ zei ik nog kwader. Hij kwam naast me liggen en drukte mijn kin omhoog. ‘Als het erg geheim is gaat Emmett het niet verklappen hoor, hij is dom, maar niet zo dom’ zei hij. Ik knikte en keek hem recht in mijn ogen aan. Zonder dat ik het merkte drukte ik mijn lippen op de zijne. De zoen werd heftiger en Jasper ging op me liggen. Ik opende mijn mond en likte over zijn lippen die hij snel opende. Onze tongen vonden elkaar en draaiden vele rondjes om elkaar heen. Hij stopte de kus en keek me aan. Ik lachte en drukte nog een kort kusje op zijn mond. Hij ging naast me zitten waardoor ik rechtop ging zitten. Hij keek me aan. ‘Mag ik het geheim weten?’ vroeg hij. ‘Nee, daarom is het een geheim’ zei ik ‘Ik hoop alleen dat Emmett niet mijn gehele dagboek heeft gelezen anders word ik nog gek’ Jasper knikte en ik legde mijn hoofd op zijn borst. Ik zuchtte diep. Als Emmett maar iets verklapt dan ben ik er geweest.