Foto bij Goodbye

Enjoy for the last time!

Zij aan zij liepen we over straat. De wind voelde goed, ze rook naar vrijheid en naar mijn vroege kindertijd. De tijd dat ik nog wekelijks naar de kinderboerderij ging.
Ik was niet bang en het was warm. Toch zaten mijn armen en benen onder het kippenvel. Ik keek opzij, de ogen gloeiden rood op. We praatten over dingen, maar ik volgde het gesprek niet meer. Mijn onderbewuste vulde alle vragen voor mij in en antwoorde op iedere vraag die hij stelde. Hij nam me mee, uit het licht van de lantaarns.
Daar begon het. De adrealine in mijn lichaam nam toe en al voordat zijn tanden mijn nek raakten begon ik te gillen. Plotseling realiseerde ik me wat er met Alice'gebeurd was. Het was niet hetzelfde, met haar was alles goed gekomen. Net als in de visioenen die ze met mij deelde. Maar zij kende mij niet meer, haar geheugen was volledig gewist. Ik was blij voor haar, zo kon ze een mooi nieuw leven beginnen. Maar voor mij betekende dat het einde van de hoop.
Wat mij te wachten stond was anders. Eerst barstten de vlammen uit. Toen voelde ik hoe het leven uit mij gezogen werd. Mijn bewustzijn nam af. Ik lag daar op de straat en voeld mijn geest mijn lichaam verlaten.
"Sorry Isa, ik kom niet meer terug", luidden mijn laatste woorden voordat ik vertrok.

Reageer (1)

  • ailine39

    arme isa gerum arm meidje


    is het nu echt klaar is veel te leuk kun je geen story maken over eveliens vampier leven

    en dat alice en evelien weer elkaar zien ?

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen