Foto bij 10

dan duwt draco me van zich af richting mijn vader, “u ook nog een fijne kerst meneer”. Zegt draco arrogant en draait zich om en loopt weg. Verbaast kijkt mijn vader naar draco. “ik zei toch dat hij beleeft kan zijn”. “Ja nou ik eh kom mee”. Ik zucht en tel rustig tot 10. En loop achter mijn vader en moeder aan, naast harry.
Even later thuis:
“hey morag!” “hoi tops”. Ik zwaai even en loop dan naar boven, “kan ik dit raar vinden?”
Fluistert tops, “ze is te close met de malfidussen”. “Nou en! Er is niks mis met ze. Ze zijn aardiger dan jullie bij elkaar!” verbaast kijken ze naar boven en zien me op de overloop staan. mijn moeder schut haar hoofd en ze lopen weg, “ja loop maar weg”. Echt wat heb ik zin in vanavond, kan echt niet meer wachten. Eindelijk weg van hier.
Er word op mijn deur geklopt, en tops staat in de deur opening. “hey meis, ik dacht laat ik even bij je gaan kijken. Na het eten was je direct gevlucht”. “haay, ja ik….” Ik wist niet wat ik moest zeggen en keerde me mijn rug naar tops. “waarom toch zo boos?” “van pa en ma mag ik niet met draco omgaan, en dat pik ik niet. draco is mijn beste vriend. Al had ik gezegd dat wij als kind met elkaar zijn opgegroeid zou je het geloven”. “maar is het zo erg dan om hem 2 weken niet te zien?” “erg? Het is een hell!” “o, nou kan ik wat doen of….?” “tops het is 12uur s nachts ik heb nou niet bar veel zin om wat te gaan doen”. “zit wat in, naja welterusten dan”. Ze draait zich om en doet zacht de deur dicht.
Dan slaat de klok 1 uur, ik hoef geen spullen mee en ik wacht rustig af bij het raam, ik heb mijn mantel al om gedaan en dan eindelijk zie ik een zwarte stip die steeds groter wordt. Nu kun je zien dat het draco is. Hij land op het dak maar iets te hard, beneden hoor ik pom grommen en blaffen. “snel”. Fluister ik in zijn richting, ik wenk hem en hij loopt op een drafje naar mijn raam. “gooi die bezem”. Het is te hoog om vanaf mijn raam op het platte dak te springen. Als hij zijn bezem omhoog gooit vang ik hem maar net aan, “schiet op”. Sist draco zenuwachtig. Ik zit net op de bezem als ik opeens hart, “Hey!” hoor roepen. Als ik me omdraai zie ik tops in de deur opening en ze rent naar het raam, van schrik weet ik even niks te dan. “moor”. Roept draco naar me, naja als je het zijn stem kunt noemen. Hij is hoger en schor, zelf is hij helemaal verscholen achter zijn mantel. Als ik laag genoeg ben springt hij op de bezem. Ondertussen heeft tops mijn ouders wakker gemaakt want ook die verschijnen voor het raam. Dan tot mijn afgrijzen zie ik harry uit het raam springen met zijn bezem. “weg hier”. En we vliegen zo hard dat ik moet huilen van de wint. Als ik omkijk zie ik dat harry maar een meter ongeveer van ons verwijdert is, “ sneller harry haalt ons in. Als ik voel dat er iets aan mijn mantel zit kijk ik om. “laat los!” boos trek ik aan maar verlies dan bijna mijn evenwicht en grijp me aan draco vast die opeens de andere kant op vliegt. “ik stik”. Krijg ik er moeizaam uit als draco dat hoort mindert hij vaart en beveelt tegelijk dat ik mijn mantel los moet doen. Als ik dat doe wordt de mantel uit mijn handen gerukt en vliegt harry voorbij. “dag he”. Roept draco met weer die rare stem spottend en draait om en vliegt weg. “ja en nu? Nu ben ik mijn mantel kwijt?” “is dat zo’n ramp dan”? ik sla hem op zijn rug, “en wat is er met je stem”. “als ze mijn stem herkennen dan weten ze zo dat ik het ben”. “slim”. “dhu ben een malfidus”. Lachend nestel ik me dicht tegen hem aan. “we zijn er”. Als ik op kijk zie ik hun villa er brand nog licht en het hek gaat open als draco wat mompelt. Samen lopen we naar binnen en draco zet zijn bezem in de hoek, gooit zijn mantel in een hoek en kijkt me aan. “kom je? mijn ouders hebben op ons gewacht”. “wat lief”. We lopen een kamer in en daar zitten lucius en narcissa. “ah gelukt zo te merken”. “ja, maar we hadden last van potter. hij kilde moor zo wat”. “o dat joch is ook vreselijk”. Antwoord narcissa, “u komt er achter”. Grom ik als ik in de spiegel kijk is mijn keel een beetje rood. “nu ben ik zielig”. Zeg ik tegen draco en trek een pruillipje, “ah kom maar meisje”. Hij neemt me in zijn armen en ik nestel me tegen hem aan. “het is denk ik een goed idee als jullie gaan slapen. Ik heb een kamer voor je laten klaar maken”. “mam ik heb toch gezegd dat dat niet hoefde”. “maar ik kan jou al langer dan vandaag, misschien wil morag dat wel helemaal niet”. “liever wel de eerste nacht, kan ik een beetje wennen”. “aan draco of..”. vraagt lucius achterdochtig. “het huis, de kamers. Begrijpt u? aan draco ben ik al lang gewent”. Zijn ouders geven me een lieve blik en ik kijk naar draco die me met een lief schuin hoofd aan kijkt. “zullen we slapen?” “graag”. Zeg ik met een gaap, en draco neemt me mee naar zijn kamer.

Reageer (1)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen