Foto bij ~14~

Een-na-laatste hoofdstuk.
Enjoy! (Niet erg gepast om te zeggen denk ik..:S)

XxX

Seth kwam binnen lopen. ‘Lekker gegeten?’ vroeg ik. Hij knikte en ging weer op zijn vaste plaats zitten. ‘De verpleegster had weer bloed geprikt’ mopperde ik met een vies gezicht. Hij lachte zwak. ‘Dat moet ook gebeuren’ mompelde hij. Hij bekeek mij tekenblok. Ik moest alleen Sam nog tekenen. ‘Leah is goed gelukt’ zei hij. Ik knikte. ‘Dat vond ik ook’ zei ik en pakte mijn blok terug. Ik ging weer verder aan Sam. Seth stond plotseling op en liep naar de kleine badkamer ding in deze kamer. Hij moest zeker naar de wc. Ik maakte de schets van Sam af en legde het boek aan mijn voeteneinde. Een onbekende pijn in mijn borstkas begon ik te voelen. Het apparaat waar ik aan vast zat begon hysterisch te piepen waardoor Seth de wc uit rende en er allemaal verpleegsters binnen kwamen rennen. De hysterische pieptoon werd een lange piep, een piep waar ik de betekenis van wist. Tranen rolde over Seth’s wangen heen en Carlisle kwam de kamer in rennen. In hopeloze pogingen werd mijn lichaam gereanimeerd. ‘Carlisle!’ schreeuwde Seth. Carlisle deed van alles samen met de hulp van de zusters, maar niets hielp. Pas toen ik hiernaar zat te kijken had ik echt door. Ik kreeg geen schrokken, helemaal niets. Toen ik verdronken was voelde ik van alles nog op mijn lichaam, maar nu voelde ik niet meer. Ik was echt dood, er was helemaal niets meer. De zusters verlieten de kamer en Seth zakte op zijn knieën. ‘Het was anders niet meer gelukt Seth, haar hart was al gestopt’ zei Carlisle. Ik voelde een traan over mijn witte wang rollen. Ik voelde een hand op mijn schouder en draaide me om. Het was mijn oma. ‘Kom je mee, liefje?’ vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd. ‘Ik blijf bij Seth’ zei ik. Ze knikte. ‘Je roept maar en ik kom je halen’ zei ze en ze drukte een kus op mijn wang. ‘Dag oma’ fluisterde ik. Seth lag nog steeds huilend op de grond. Ik liep naar hem toe en streelde zijn wang. ‘Ik ben bij je’ fluisterde ik in zijn oor. Verbaasd keek hij op. Misschien voelde hij een windvlaag of zo iets. Ik had al eerder gehoord dat sommige mensen zoiets plotseling voelde na het verlies van iemand. Ik zal altijd bij Seth blijven, ik zou hem nooit verlaten.

Reageer (2)

  • Ingeling

    !@#$%^&^!^%$#@^%$#%&)(*&%$t%^
    GRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR

    1 decennium geleden
  • Zenith

    OMG, WAT DOE JE ME/ONS AAN )':

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen