~OO1 The escape

POV Justin.

Ik hield van het optreden, ik maakte mijn fans er gelukkig mee. De fans waren alles voor mij, door hun ben ik zo groot geworden. Maar ik miste het toch wel om gewoon over straat te kunnen of iets te doen als vroeger. Zonder dat er gelijk paparazzi voor mijn neus stond en zonder dat er honderden meisjes gillend achter me aan zouden rennen. Ik wilde even weg van iedereen. Ik kon dit maar op één manier doen. Helemaal vermomd. We zijn nu met de tourbus heel dichtbij teletubbieland. Ik sloop via de ingang voor de crew naar binnen. Ik was hier als kleine jongen ook geweest dus ik wist waar ik heen moest. Ik liep naar de kamer met de kostuums en pakte het tiinkywinky kostuum. Ik trok het snel aan en liep naar buiten. Ik liep rustig door het park, geen paparazzi dit keer, geen gillende fans, gewoon rustig lopen… Er kwam een meisje van ongeveer mijn leeftijd op me aflopen. “Tinkywinky, mag ik met je op de foto?” ze kreeg rode wangen toen ze het vroeg. Een meisje van 17 –denkik- die met tinkywinky op de foto wil? Naja oke. “ja tuurlijk” probeerde ik in een diepe stem te zeggen zodat ik niet ontmaskerd werd. Ze gaf me een knuffel en iemand nam er een foto van. Ze bedankte me en liep weer weg. Ik liep verder door het park en kwam langs de kleine attracties. ‘JAMES’ riep een man en kwam naar me toegerent. Ik stond een beetje verbaasd te kijken, ookal zag hij dat niet. ‘daar ben je, je moet optreden gast, kom’ zei hij en trok aan mijn arm. Ik werd meegetrokken naar een of ander podium. Daar stonden lala, po en dipsy al. Ik werd erop geduwd en ging snel achteraan staan.