22°

‘Waarom wil hij mij spreken?’ vroeg ik bang, maar voelde een kalme vlaag over me heen gaan. ‘Aro is er gefascineerd in jouw soort, wees maar niet bang. Hij was ook erg geïnteresseerd in Renesmee’ vertelde Carlisle. Ik knikte opgelucht. Carlisle richtte zich op Alice. ‘Wanneer komt ze?’ vroeg hij. ‘Vanavond al, ik heb het nog nooit zo laat gezien’ mompelde ze teleurgesteld. Carlisle knikte. Ik geloofde Carlisle, maar was toch bang, ik ken deze mensen nog geeneens. Zo te zien was Edward aan het meeluisteren want hij wenkte Renesmee. ‘Nessie, laat jij Hael zien hoe iedereen er van de Volturi uitziet?’ vroeg hij. Ze knikte en pakte mijn hand. ‘Niet schrikken’ mompelde ze. Ineens zacht ik allemaal gezichten voor me met uitleg erbij van wie het was. Ik schrok wel, maar dat was snel voorbij. Na een paar minuten stopte ze. ‘Dat waren de belangrijkste’ vertelde ze. Ik knikte dankbaar. Nog geen twee uur later stond er een meisje met blond haar en rode ogen in de woonkamer. ‘Zo te zien weten jullie al waarom ik hier ben?’ vroeg ze. We knikten. ‘Laten we dan gaan’ zei ze. Mijn hand werd meegetrokken door Renesmee. Jacob ging ook mee, hij wou niet weg zonder Renesmee. Na een uur zaten we in het vliegtuig, Jane wou liever rennen, maar aangezien ik, Renesmee en Jacob nog moe konden worden deden we dat niet. Ik zat naast Edward en Jane, ik vond haar erg eng, vooral om haar gave. Jane bekeek me de hele tijd. ‘Je lijkt erg op iemand die ik ken’ mompelde ze. Ik keek haar vragend aan. Na een paar minuten werd ik erg moe en viel ik in slaap op Edward’s schouder.