Foto bij There For Tomorrow- Deathbed

~Break a sweat, desperate lover
Do you feel all alone?

I fell asleep on your death bed
In a hole in your head rests
I'm facing truth so unfamiliar
I just close my eyes and
Fall asleep on your deathbed
Can we be resurrected?
I'm facing truth so unfamiliar
I'm your saint will you be my savior?~

Van links naar rechts op de foto: Chris Kamrada, Maika Maile, Christian Climer en Jay Enriquez

I'd hate to break it to you now
But that reoccurring sound
in your ear makes it perfect
Was it clear, my whole purpose?
I'm just fine with or without
Having this inner selfish doubt
I'll fall hard
You'll fall harder
I'm along
You're too startled


‘Het was niets anders dan nep,’ ik zuchtte langzaam, en probeerde me een beetje te beheersen, mijn vrienden keken me pijnlijk aan, maar wilden toch meer weten.
‘Ik wist af van haar reputatie, natuurlijk, wie eigenlijk niet?’ De jongens knikten, maar hielden wijselijk hun mond, lieten mij gelukkig mijn verhaal vertellen. Natuurlijk kenden zij haar, en ik was gestopt met tellen toen Chris voor de driehonderdste keer vertelde dat ik niks met haar had moeten krijgen, en dat ik goed moest oppassen. ‘Nadat ik het hoorde, ben ik direct naar haar toe gegaan, en heb met haar gepraat…’ Jay schuift een stukje op, en klopt op het stuk lege bank naast zich, waar ik rustig ga zitten, ik slik diep en kijk even naar de grond voordat ik mijn verhaal weer hervat. ‘Het leek haar gewoon helemaal niks te boeien, ze zei zelfs dat het sowieso al vaker was gebeurt en dat ze het raar vond dat ik de eerste keren nog niks had gemerkt.’
‘Dus, ze wilde gewoon van je af?’ vroeg Christian voorzichtig. Ik slikte weer, ‘Ja, daar komt het wel op neer…’
‘Slet…’ zucht Jay. Ik kijk hem boos aan, uit een reflex van vroeger, maar mijn ferme blik vervalt in wanhoop als ik me weer realiseer dat het allemaal over is.
‘Je hebt gelijk,’ zeg ik stil, ‘Al die tijd was ze niets anders dan een slet, een player een mannenverslindster. En ik, meneer naïef, dacht dat ik haar kon veranderen,’ Ik adem gefrustreerd uit, en sta kwaad op, houd weer een paar tellen rust, en vertel rustig verder. ‘Ik dacht dat ze ook een goede kant had, alleen moest iemand die nog naar boven halen, ze liet me geloven dat ik die persoon was, dat ze al die voorgaande jongens alleen maar had versierd in een zoektocht naar de juiste persoon. Naar mij.’ Ik schop boos tegen mijn gitaarversterker aan.
‘Maar ze loog,’ maakte Christian mijn zin af. Ik draai me om en knik. ‘Dat deed ze…’
De jongens kijken me in stilte aan, ze wisten dat dit zou gebeuren, en dat hadden ze me ook vaak genoeg verteld. Ik pak een gitaar uit een houder, en ga op een kruk zitten, maar spelen deed ik niet. Ik pakte het ding meer voor een beetje afleiding. In deze kamer ben ik gelukkig omringd door alles dat me niet kan verraden, mijn vrienden en de muziek.

I always hoped to bring this down
Words exchanging all around
You spoke quick, I spoke faster
Take your pick, take mine after
But the time went ticking
And hearts went missing
It's not what i waited on


Met gemengde gevoelens stap ik met Chris het park in. Na de break-up was ik al een hele tijd niet meer buiten geweest. Nog steeds verbaast het me hoelang ik er over moet doen om dit drama te verwerken. Ze ging vreemd en bedroog me met wel vijf jongens in het jaar dat we een relatie hadden, maar toch kan ik haar niet vergeten. En net nu het iets beter gaat, stond Chris vanmorgen opeens aan mijn bed en sleepte me zowat hiernaartoe met de reden dat hij zin had in een ijsje, en dat hij niet met Christian en Jay kon gaan omdat die bij familie zijn. Ik kijk naar Chris die in stilte naast me loopt, waarschijnlijk peinst hij over welke smaak ijs hij dadelijk gaat kiezen. Ik kijk een beetje om me heen, in eerste instantie is dit voor iedereen gewoon een park, maar voor mij is- correctie, was- het meer dan dat. Hier in dit park kwam ik haar tegen en hebben we vele dagen samen doorgebracht. Iedere struik, boom of speeltoestel laat me wel denken aan een actie van ons tweeën, ik voel een steek in mijn maag en kijk snel naar de kiezels op het paadje, om geen herkenningspunten meer te hoeven zien, flashbacks schieten door mijn hoofd, en even dacht ik dat ik zou inzakken.
‘Gaat het wel goed met je?’ vraagt Chris opeens. Ik kijk hem verschrikt aan, maar knik als ik zie dat hij niet echt zin heeft in drama.
‘Welke smaak ijs wil je hebben?’ vraagt hij, ‘Omdat ik jou hierheen heb meegesleept, betaal ik ook wel.’
Ik lach, ‘Doe mij maar… Hmmm… The oldschool; vanille en chocolade!’
‘Oké, dan ga ik voor iets spannenders… ik denk, smurf en pistache.’ Zegt Chris met een dromerig glimlachje. Hoe je nou zo blij kan doen over zoiets kleins, denk ik, terwijl Chris vrolijk naast me loopt, waarschijnlijk al met de smaak van zijn ijsje in zijn mond. Gelukkig voor hem is de ijskraam hier om het hoekje. We bestellen het ijsje, rekenen af en gaan op een bankje onder een grote boom zitten. Ik neem een hap van mijn ijsje, en sluit voldaan mijn ogen. Nu ik hier zo zit, schiet me te binnen dat ik dit eigenlijk wel heel erg heb gemist de laatste twee maanden. De warme zon die mijn huid doet tintelen, terwijl een ijsje mijn binnenste afkoelt. Ja, dat had ik echt gemist. Ik open mijn ogen weer, en zie eindelijk ook weer de goede kanten van het park. Ik kijk naar Chris die verrukt van zijn ijsje zit te genieten. Gek… Denk ik verbitterd, het lijkt wel alsof er nooit drama in zijn leven speelt, ik kan me niets bedenken waarom hij down zou moeten zijn. Hij heeft geen vriendin die hem het leven zuur maakt, geen vervelende ouders, drama met helemaal niemand! Hoe doet hij het toch?
‘Ik ben blij dat je mee bent gegaan,’ zegt Chris opeens. Ik schrik op, en lach naar hem.
‘We dachten bijna dat je een kluizenaar zou worden door dat hele gedoe met Lindsey.’
‘Ik? Een kluizenaar? Daarvoor houd ik teveel van buiten zijn,’ zeg ik. Chris lacht, maar ik zie dat hij zijn woorden van net meende.
‘Nee, het gaat echt beter nu. Ik geloof dat ik haar tot jij haar naam noemde zelfs even was vergeten.’ Nu lacht Chris wel gemeend. Maar die lach duurt niet lang als we opeens een bekende schaterende stem in de verte horen.



We both agreed that this was best
But I can't risk to lose my rest
I closed my eyes now you're well on your way
I bend and fold at your request
Now it's my time to take a step
I closed my eyes now you're well on your way.


Chris draait zich abrupt om, en samen kijken we naar een wel heel bekend meisje dat samen met een of andere aanvoerder van het footballteam komt aangehuppeld. Ik bal mijn vuisten als ik naar het vrolijke gezicht van mijn ex-vriendin kijk. Heeft ze me voor dat gedumpt? Een hersenloze spiermassa, zonder enig sentiment? Een brede jongen met emotieloze ogen, en een mond zo groot als een banaan? Ik voel een elleboog in mijn zij, en kijk boos naar Chris, die me met zijn blik probeert te bedaren. Ik adem rustig in en uit, en probeer het vuur in mijn ogen te doven. Als het stelletje langsloopt, kijkt Lindsey me even minachtend aan, terwijl ze haar footballplayer bij zijn kraag pakt, en gepassioneerd kust. Ik voel dat mijn benen zich tegen de grond afzetten, en opeens sta ik rechtop, en ben ik onder weg naar het zoenende koppel. Maar een hand op mijn schouder stopt me, en trekt me een stukje terug, hij laat me omdraaien. Chris en ik keren Lindsey en haar zoenmaatje de rug toe, en lopen het park uit.
‘Kinderachtig figuur,’ zucht Chris, die de gebeurtenis al helemaal doorhad.
‘Gelijk heb je,’ zucht ik, met een zwaar gevoel in mijn maag.
‘Ja, ze is niets meer van je, dus ze heeft het recht,’ zegt Chris. Ik knik sip,
meer jaloers dat zij alweer een nieuwe vriend heeft en ik twee maanden heb zitten kniezen, dan dat ik spijt heb dat het uit is.
‘Weet je, nu weet ik het wel zeker…’ zeg ik, Chris kijkt me vragend aan.
‘Ik ben over haar, over die slet. En weet je, ooit schrijf ik een liedje over haar, wat duidelijk maakt dat zij niet de wereld laat draaien, maar dat ik mijn kansen op vooruitgang zelf in de hand heb. I just woke up from my deathbed,’


The End =D

Reacties ofzo?? :3

Iemand nog verzoekjes??

Reageer (1)

  • MrsWinter

    leuk verhaaltje!! (flower)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen