40
Scarlett Drews
Naar een stuk of 4 volmaakte dagen was het dit keer een keertje slecht weer. Verveeld zat ik op het grote bed verveeld naar buiten te kijken. De regen viel met bakken uit de hemel en af en toe schoot er een bliksemflits door de lucht. De laatste paar dagen waren Fernando en ik steeds closer geworden, ik hield echt van hem. Ik peuterde wat aan mijn broek en veegde een paar blonde krullen uit mijn gezicht. Fernando en David waren verder op onderzoek uit gegaan in het hotel, waarschijnlijk zochten ze een ruimte om te kunnen voetballen. En Trace, die was spoorloos verdwenen. "Boe.." Klonk het heel zacht bij mijn oor. Ik vloog zowat een eind in de lucht en kuukelde daarom om, recht in de armen van. Juist, Fernando. "Sjeezz, kun je me de volgende keer waarschuwen als je me gaat laten schriken.." Lachend zette Fernando me rechtop en liet hij zijn ogen even langs me heen naar buiten dwalen. "Maar dan laat ik je niet meer schrikken, dan ben je er al op voorbereid.." Zei hij met een enorme rimpel in zijn voorhoofd. Lachend draaide ik me om en liet ik mijn hand over zijn voorhoofd gaan. "Duh, Sukkeltje.." Ik schonk hem een warme glimlach en Fernando wikkelde zijn armen om mijn middel. Hij trok me boven op zich en ik zette mjn handen naast zijn hoofd. Zijn ogen twinkelde en ik liet mijn vingertoppen even langs zijn sproetjes gaan. Hij slaakte een afkeurend mompeltje en trok me verder naar zich toe. "Geen sproetjes tellen Scar.." Hij bracht langzaam zijn lippen naar de mijne, grinnikend drukte ik mijn lippen op de zijne. Ik hoorde in de verte een donderslag door de lucht gaan, maar ik was er niet bij met mijn gedachten. Zijn lippen voelden zoals altijd zacht aan. Langzaam tikte hij met zijn tong tegen mijn lippen aan waarop ik mijn mond opende en onze tongen elkaar vonden. Wat beter greep hij me vast en rolde hij ons in een reflex om. Vurig zoenden we verder, onze tongen met elkaar verwikkeld. Met trillende handen begon ik aan zijn knoopjes, van zijn overhemd, te trekken en verdwenen zijn handen onder mijn shirtje. Ik slaakte een kreuntje van opwinding en beet even kort op zijn lip. Zijn handen kwamen weer terug en trokken nu mijn shirtje uit, ondertussen had ik zijn overhemd los gekregen en weg gesmeten. Nadat mijn shirtje de grond ook gevonden had, haakte hij mijn bh sluiting los en liet hij zijn handen over mijn borsten glijden, zijn vingers speelden met mijn tepels en opnieuw verdween en er een kreuntje uit mijn mond. Mijn handen gleden over zijn ontblootte bovenlijf en sloegen geen stukje over. Daarna liet ik mijn handen naar onder glijden en voelde ik hoe hij zachtjes zijn tong terug haalde en zijn kusjes doorzette in mijn nek, hij beet er even in en maakte ik met een ruk zijn knoop van zijn broek los. Ik liet mijn hand even over zijn # gaan, die al aardig vier stond in zijn boxer. "S-s-caarleehhtt.." Kreunde hij nu al. "Ik m-moet j-j-jeeh wat v-vertellen." Zij tussen zijn kreuntjes en kusjes door. "MHhh?" Stootte ik uit, mijn handen gleden langs het randje van zijn boxer, zijn handen deden ondertussen niks meer. Evenals alle andere dingen die hij zo net nog had gedaan. "We moeten over morgen terug naar Spanje.." Fluisterde hij in één adem. Langzaam liet ik mij handen van zijn borst af glijden, even drong het nog niet tot me door. Maar toen sloeg de bom in. HIJ-MOEST-TERUG-NAAR-SPANJE. En David natuurlijk ook. "W-wat?" zei ik zacht. Snel zette ik me overeind en sloeg ik even beschaamd mijn handen voor mijn borsten. "Pardon?" Vroeg ik opnieuw toen hij geen antwoord gaf, het enigste wat hij deed was naar me staren. "WAT?" Gilde ik nu, ik gadderde mijn bh naar me toe en deed hem in een vlug tempo aan. Mijn shirt volgde al snel en binnen een minuut stond ik weer aangekleed en al voor hem. Hij nog steeds gekleed in amper een boxer. "Spanje.." Zij hij opnieuw, snel. "Maar..w-waarom? Je had toch een maand...vakantie?" Zei ik zacht, fluisterend. "Vergist.." Zei hij opnieuw zacht en gesmoord. "WAT? EN IK DAN?" Hoe kon hij zo simpel een vergissing maken, je wist toch verdomme wel hoe lang je vakantie had? Hij stond nu op en liep naar me toe, hij pakte mijn beide handen vast en streek met zijn duimen langs de bovenkant van mijn handen. "Je kunt toch met me mee komen?" Zei hij toen zacht, hij keek me vanonder zijn wimpers aan. Met hem mee? Naar Spanje? Ik had een leven in Nederland, mijn familie woont er, mijn vrienden. Moest ik dát allemaal voor hém opgeven. Ik schudde even verward mijn hoofd en er liep wat nattigs langs mijn wang naar beneden. Fernando stak zijn hand uit om mijn, traan, weg te vegen. Snel trok ik mijn handen los en schudde ik mijn hoofd. "Laat me gewoon even alleen oke?" Zei ik zacht, vervolgens streek ik zelf mijn traan weg en liep ik de deur uit. In een week was mijn leven totaal door elkaar getrapt.
Hey, ik heb besloten weer verder te gaan, en heb van alle ideetjes er een paar tussen uit gepikt. Als jullie, diegene die gereageerd hebben met ideetjes, reclame willen voor een van jullie verhalen. Graag even melden!
Extra lang deeltje voor jullie!
x
Reageer (3)
Verder!!!
1 decennium geledenSUPEEEER<333
1 decennium geledenik hoop dat je wat aan mijn ideetje had (:
Snel verduuuur(flower)
Awww.. Hij gaat gewoon weg!?!
1 decennium geleden