Oke nu het eerste deel door mij geschreven, hij is eigenlijk één dag te vroeg maar ik zit bij een vriendin en ga morgen een weekendje weg dus heb dan geen internet!! maar in ieder geval veel plezier met dit hoofdstuk!! (H)

Voor enkele seconden stond ik aan de grond genageld, ik stond dus gewoon voor dé Bill Kaulitz! Nu snap ik wel waarom hij niet wou zeggen waarom hij vermomd was en waarom hij eerst zijn adres wou geven, alles begon langzaam door me door te dringen tot ik werd wakker geschud door Bill die lachend zei ‘Kom je nog?’ Ik lachte beschaamd en volgde hem, onder tussen keek ik mijn ogen uit, ik was iedere dag in een groot huis maar dit leek nog groter, het was ook zo mooi ingericht. We stopten in een grote lichte woonkamer waar de andere jongens zaten, ik begroete ze en stelde mezelf voor. Ik liet me voorzichtig op een stoel zakken en keek verlegen de kamer rond, kennelijk had Tom het door want iedere keer als we elkaar per ongeluk aan keken begon hij te lachen waardoor ik blozend weg keek. Na een tijdje had Bill het ook door, want iedere keer als Tom begon te lachen kreeg hij een stomp in zijn maag en hoorde je Bill zachtjes iets grommen. Ach die broertjes waren zo aardig voor elkaar, ok als ik nu niks zou zeggen zou ik beter direct naar huis kunnen gaan, ik haalde nog even diep adem ‘Maar waarom zijn jullie hier? Ik heb jullie hier nog niet zo vaak gezien’ Bill glimlachte wat ongemakkelijk en Tom begon direct hele verhalen te vertellen ‘oké kan het ook wat rustiger? Zo snap ik er natuurlijk niks van’ Bill grinnikte wat en zei op een normale snelheid ‘Nou, het is een lang verhaal, maar om een lang verhaal kort te maken zochten we een leuk huis en dat is dit dus’ Ik knikte, hij had wel gelijk dit was inderdaad een erg leuk huis. Na lang praten keek ik op mijn horloge, het was nu een uur of elf, we hebben het nog steeds gezellig dus ik zeg maar niks, ik wil ook nog lang niet naar huis. Niet veel later besluiten Georg, Gustav en Tom te gaan slapen en blijven Bill en ik alleen achter. Ik kijk ongemakkelijk naar mijn schoenen als ik Bill ineens hoor zeggen ‘Saar, misschien een vreemde vraag, maar mag ik weten wat er aan de hand is? Dan bedoel ik wat er bij jou thuis gaan de is.’ Ik kijk hem geschrokken aan, wat moet ik in vredesnaam zeggen?

Reageer (3)

  • melanietje17

    Oh je schrijft goedd!!
    Deeltje!!

    1 decennium geleden
  • Raveness

    ik wil ook nog een deel!!!

    fijne weekend in ieder geval toegewenst!!

    (K)(K)

    1 decennium geleden
  • MrsGrey

    ik wil nog een deel!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen