Little dark house...

ik loop het mistige pad over, op weg naar mijn huis.

mijn huis staat in het midden van het bos, zodat er weinig mensen komen.
ik loop naar mijn huis, en ga door mijn knieën, om een nieuw bos bloemen te plukken.

ik pluk een paar rode rozen, tot ik een doorn raak, en ik voel het bloed, over mijn vinger stromen.
ik stop hem in mijn mond, pak de rozen op, en loop snel naar binnen.

binnen laat ik me op de grote stoel vallen, en blijf heel even liggen.
dan sta ik op, en zit de rode rozen in de vaas.
ik zet de vaas, met de rozen op tafel, en loop naar de stereo.
ik denk even na, en zet dan 1000 meere van tokio hotel op.
dan begin ik, in het midden in de kamer te dansen, en mee te zingen:

Die Strassen leer
Ich dreh mich um
Die Nacht hat mich verloren
Ein kalter Wind
Die Welt errstart
Die Sonne ist erfroren
Dein Bild ist sicher
Ich trag's in mir
Über 1.000 Meere
Zurück zu dir
Zurück zu uns
Wir dürfen unseren
Glauben nicht verlieren
Vertrau mir..

ik stop met dansen, als ik geklop op mijn deur hoor.
ik schrik, en loop naar de stereo, om de muziek zachter te zetten.

ik loop vlug naar de deur, en kijk door mijn spion, wie het is.
ik zie een stel jongens staan, met zwart haar, een een meisje met blonde haren en roze highlites.
ik pak de deurklink, en open snel de deur.
'ja'vraag ik zacht.
'wij komen voor Moon van Daimond.'
ik knik, en open de deur verder'kom binnen'mompel ik zachtjes.