Fiftyseven

# Jess

’Opstaan!!’
’Mhh’ kreun ik in mijn kussen. Ik draai me om en trek mijn deken over mijn hoofd. ’Komaan opstaan!!’ Ik wordt bijna uit bed geduwd, nog net kan ik me vasthouden aan de rand. ’Ga weg’ mompel ik. ’Komaan luie!’. ’Nee!’ roep ik. ’Ik heb vrij vandaag’ mompel ik erachter. ’Dan zit er niets anders op’ De dekens worden van me afgetrokken en omdat de airco heel koel staat, heb ik meteen koud in mijn shortje en topje. Ik ren naar de badkamer en trek een badjas aan. Dan loop ik terug en ik kijk naar Joe die grijnzend op mijn bed zit. ’Sadist’ sis ik. ’Komaan, het is een mooie dag, de zon schijnt, de vogels fluiten. En ik wil die dag met jou doorbrengen’ zegt hij. ’En hoe wou je dat doen?’ vraag ik. ’Ik wou doen wat meisjes graag doen, shoppen’ zegt hij. ’Voor jouw plezier of voor mijn plezier?’ vraag ik grijnzend. Hij gooit een kussen naar me, dat ik handig ontwijk. ’Kleed je aan dan kunne we door’ zegt hij. ’Omdat je me zo bruut hebt wakker gemaakt, mag jij mijn kleding samenstellen.’ antwoord ik. Ik ga op het bed zitten en duw Joe recht, ’komaan’. ’Ook je ondergoed?’ vraagt hij grijnzend. ’Dat kies ik zelf wel ja’
5 minuten later loop ik, met een bundeltje kleren in mijn ene hand en een paar schoenen in mijn andere hand, naar de badkamer. Binnen kijk ik naar wat Joe heeft uitgekozen. Een geel langer bloesje, met daaronder een korte zwarte short. En om het af te maken, lage gele all stars met zwarte veters. Ik poets snel mijn tanden, spring onder de douche en kleed me dan in sneltempo aan. ’Klaar’ zeg ik. Joe kijkt me keurend aan. ’Het mist iets’ zegt hij. Hij zoekt nog wat in de kast en haalt er dan een zwarte riem uit die hij aan mij geeft. ’Mhh Joe ik maak me zorgen om je’ zeg ik terwijl ik de riem rond mijn taille vastmaak. Hij kijkt me vragend aan en geeft me dan een por. ’Jij zei dat ik je kleren moest uitkiezen dus nu geen gezaag’ zegt hij. ’Ik zou niet durven’ zeg ik en ik zet een engelen gezichtje op. ’Kom maar’ Hij slaat zijn arm rond me heen en ik sla mijn arm om zijn middel. ’Wacht mijn tas!’ zeg ik. Ik loop terug en grits mijn tas, gsm en portemonnee van mijn nachtkastje. Dan loop ik terug naar Joe, achter ons valt de deur in het slot. Joe loopt meteen naar de lift, maar ik trek hem naar de trappen. ’Wie is er nu lui?’ vraag ik plagend. ’haha’ reageert hij. ’Eens zien wie de snelste is’. ’Duuh ik’ zeg ik. We kijken elkaar even uitdagend aan en lopen dan naar de trappen. Meteen loop ik voorop en ik snel de trappen af. ’Aah’ roept Joe ineens. Ik draai me om en zie hem gebukt staan met zijn handen om zijn onderbeen. Ik loop de trappen terug op en bezorgd vraag ik wat er is. ’Niets’ zegt hij. ’Maar ik kan je toch niet laten winnen zeker’ Hij loopt langs me door en rent de trappen af. ’Aah Joe dat is zo hard valspelen!!’ roep ik. ’Niemand heeft gezegd dat dat niet mag’ roept hij terug. Ik loop hem achterna en op de volgende etage ga ik door de deur die de gang op leidt. Ik loop naar de lift en duw op het knopje, ongeduldig tap ik met mijn voet en als de lift aankomt spring ik er meteen in. Ik druk op het knopje van gelijkvloers en wacht weer ongeduldig tot de lift vertrekt.
’Wat hoe kom jij hier?’ vraagt Joe buiten adem. Ik zit in de lobby rustig in een tijdschrift te bladeren en kijk hoe hij snel in en uitademt. ’Joe wat heb jij een slechte conditie, je bent zo kortademig’ zeg ik verbaasd. ’Wacht eens! Jij heb de lift genomen!’ zegt hij. ’Mocht dat dan niet?’ vraag ik onschuldig.

We zetten onze zonnebrillen op en lopen naar buiten. Joe neemt mijn hand vast, maar ik trek hem meteen terug. Met veel tegenzin natuurlijk. ’Niet hier’ zeg ik. Hij knikt begrijpend en we lopen verder naar de winkelstraten. We lopen zo dicht naast elkaar dat we elkaar net niet aanraken. We zeggen niets, maar dat is niet nodig, nu moet ik gewoon bij hem zijn. Dat is genoeg. Voorlopig.