“Hoe was de dag?” vroegArlène toen ze met z’n allen in de woonkamer zaten. “Wel leuk.” Antwoordde Pim.Hij keek even ven Sterre naar Raphael die zover mogelijk van elkaar zaten. “Welleuk?” vroeg Arlène. “Leuk? We hebben ons leven gewa…” “Gewaagd in hetGravensteen omdat we daar zo hoog stonden” vulde Pim Anastacia aan. Marcelknikte. “Waarom zijn jullie zo stil, Raphael en Sterre?” vroeg Arlène. “is eriets?” vroeg ze. “Nee hoor, wat zou er moeten zijn?” vroeg Raphael onschuldig.Hij keek Sterre aan en meteen begonnen ze te blozen. “Ik ga naar mijn kamer.”Zei Sterre. “Ik denk dat ik me niet zo goed voel.” “Ok, leg je maar in je bedmet een boek.” Glimlachte Arlène. Sterre forceerde een glimlach op haar gezichten liep naar boven. Raphael keek haar na.

“Ik heb je zo veel tevertellen, muis!” zei Sterre tegen haar knuffelkat toen ze op de knusse zetelzat. “Ik heb zo raar gedroomd vanmiddag! Of was het geen droom?” ze verteldehet hele verhaal. “En toen moest ik kussen met Raphael. Het leek zo echt! Hijzei in de kerker zelfs dat ik veel voor hem beteken! Maar het was maar eendroom. Raphael zou toch nooit verliefd worden op zo iemand als mij.” Zei Sterretriestig. Er werd op de deur geklopt. “Ja” Zei Sterre zachtjes. “Mag ikbinnen komen?” vroeg Raphael verlegen. Sterre schrok zich rot. Wat had hijallemaal gehoord? “Ja hoor.” Zei Sterre verlegen. Raphael deed de deur meteenachter hem dicht en ging naast Sterre op de zetel zitten. “euhm… Als datvanmiddag geen droom was, dan hebben we echt… Nou ja… daar in de kerk” zeiRaphael. Hij kon niet uit zijn woorden komen, maar hij zag dat Sterre verlegenknikte. “Meende je wat je tegen me zei in de kerker?” vroeg Sterre verlegen.“Dat je veel voor me betekent?” vroeg Raphael die een rode blos op zijn wangenkreeg. Sterre kreeg ook een rode kleur. “Ja, dat meen ik.” Antwoordde Raphael.“Ik heb je echt heel graag, Raf.” Zei Sterre die naar haar schoenen keek. “Ikjou ook.” Glimlachte hij. Hij gaf een vlug kusje op Sterre’s wang. Sterre keekRaphael verbaasd aan. “En Raphael wordt wel verliefd op iemand zoals jij.” ZeiRaphael lief terwijl hij zijn hand op de hare legde en ze bogen naar elkaartoe. Opeens vloog de deur open. De hoofden van Raphael en Sterre schoten uitelkaar terwijl Anastacia naar binnen kwam. “Waarom hebben jullie elkaars handenvast?” vroeg Anastacia jaloers. “Hebben wij elkaars handen vast?” vroeg Raphaelaan Sterre terwijl hij door zijn haar ging met zijn hand. Sterre schudde haarhoofd. “Raphael, gaan we straks nog oefenen?” vroeg Anastacia flirterig. “Neesorry, ik moet nog iets doen.” Antwoordde Raphael. Anastacia nam haarhaarborstel en verdween met grote passen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen