Hoofdstuk zeven.

Als Emmett en het meisje wegrennen draai ik me om naar Jacob, zal ik het weer van je overnemen? vraag ik en hij knikt meteen. Ja, dan ga ik ook wat eten. Ik bàrst van de honger Hij loopt langzaam weg en ik loop hem achterna. Als ik weer bij mijn route ben, ga ik weer lopen en lopen, totdat ik aan het einde van mijn deel ben. Ik loop weer terug en zo ga ik een hele tijd op en neer.
Er gebeurd niets, het meisje komt niet meer terug. En heel de nacht is er geen Cullen te bekennen. Zoals bijna elke nacht, maar we moeten er op voorbereid zijn, het liefst zou ik nu willen gaan slapen. Maar als Sam of Jacob dat ziet, dan mag ik waarschijnlijk een hele tijd niets meer mogen meedoen. En dan zul je zien dat er dàn net wel iets gebeurd.

Het is inmiddels 3 uur in de nacht en er is nog steeds -zoals altijd- niets gebeurd. Het is heel leuk om een weerwolf te zijn, maar niet als er niets te doen. Ik ben nu verschrikkelijk moe, maar ik moet nog wel even wachten. Ik heb net pas weer gewisseld met Jake. Ik denk dat ik toch maar even een klein dutje ga nemen, anders zak ik dadelijk door mijn poten.