~23~

Zoals beloofd teleporteerde ik me twee dagen later terug, midden in het huis. De vampiers in de woonkamer schrokken zich rot en gromde en siste naar me. Ik grinnikte. ‘Ik ben Monifa Cullen.’ Zei ik om ze gerust te stellen. Het grommen en sissen hield op en vele stelde zich voor. Anderen negeerde me en gingen verder met waar ze mee bezig waren. Plots werd ik van achter op getild en werd er een rondje met me gedraaid. Toen ik op de grond stond schudde ik lachend mijn hoofd naar Emmett. ‘Altijd weer hé?’ Hij knikte glimlachend. ‘Een traditie.’ ‘Sukkel.’ Mompelde ik zacht. Gegrinnik kwam de kamer in lopen en ik draaide me om. ‘Edward!’ zei ik blij en sprong in zijn open armen. ‘Je moet echt eens mee naar Griekenland, je vind het vast en zeker prachtig!’ Hij grinnikte. ‘Tuurlijk.’ Ik drukte weer een kus op zijn wang, een vaste gewoonte waar Bella gelukkig geen problemen mee had. Plotseling schraapte hij zijn keel en zette me op de grond. Verbaasd keek ik hem aan totdat hij zich omdraaide. Mijn ogen werden groot, ik wou dat ik nu nog kon huilen. ‘Benjamin.’ fluisterde ik.