Live cant be easy all the time..

'Je bent hier op het schip van de kapitein,' herhaalde de jongen nog een keer. 'Wat?' Vroeg ik 'dan moet ik hier weg.'
De jongen hield mijn arm vast, 'wat?' Riep ik kattig en keek hem streng aan. 'Dat kan niet meer,' zei hij. 'Niet als je me vasthoudt ja,' zei ik en duwde hem aan de kant. Ik keek naar de trap die werd weggehaald, op mijn roze hakken rende ik naar de jongen toe die de trap weghaalde.
'Ik hoor hier niet, ik hoor op die cruise!' Riep ik en wees naar een luxe schip wat de zee invaarde. 'Ja ja, dat zeggen ze allemaal.'
Ik gaf hem een klap op z'n gezicht en keek hem bozer aan dan eerst.
'Ik hoor hier gewoon niet!' Riep ik nog een keer. Ik wees naar mijn hakken en toen naar zijn schoenen. 'Heb je enig idee wie je je hier voor je hebt?' Vroeg hij, ik knikte. 'Een vetzak,' beet ik hem toe.
Hij lachte, en ik gaf hem nog een klap op zijn gezicht.
'Sla me nooit meer wijffie, ga naar de baas toe als je zo nodig weg wilt.' Dat was het, de baas! Ik rende naar het kleine kamertje en keek door het raam, ik klopte vijf keer en keek toen weer naar binnen. Een oude man stond op. 'Schiet even op,' riep ik 'we hebben niet eeuwig de tijd.'

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen