¦34¦

‘Waar zijn Embry en Jacob?’ vroeg ik aan Sam. ‘Die komen zo.’ Ik knikte. Ik dacht dat alleen Jacob was veranderd, ik heb veel gemist. Ik schoof een stoel naar achteren en keek geïnteresseerd naar Quil. ‘En? Hoe vind je het wolf zijn?’ Met grote ogen keek hij me aan waardoor ik moest lachen. ‘Ik zal me opnieuw voorstellen, Ik ben Mai, de eerste weerwolf van deze generatie, voormalig Alfa maar ik heb mijn titel opgegeven.’ Vertelde ik. Quil verbazing nam af en hij knikte. ‘Ik vind het wel gaaf.’ Ik grinnikte, jongens. Op dat moment kwam Jacob binnen lopen. Hij groette iedereen en keek mij aan. ‘Hey Jacob, ehm.. Jake.’ Hij grinnikte. ‘Hey Mai, wat doe jij hier?’ Ik wees naar Sam. ‘Mijn broertje en roedel bezoeken.’ Met dezelfde grote ogen als Quil keek hij me aan. Ik stond lachend op. ‘Een wolvin, zeker niet verwacht.’ Zei ik lachend. Hij knikte. ‘Maarja, is er nog wat te doen?’ vroeg ik. Sam schudde zijn hoofd. ‘De Cullens zijn weg, dus het wachtlopen is minder geworden.’ Ik knikte maar dat bedoelde ik niet. ‘En qua plezier?’ Hij haalde zijn schouders. Ik zuchtte en keek rond. Sam drukte een kus op Emily’s wang en liep naar buiten. ‘Troetelbeer.’ Mompelde ik. ‘MAI!’ Ik begon meteen te lachen. ‘Ja Sammie?’ Hij keek me doods aan waardoor ik meer moest lachen. ‘Je mag dan wel ouder zijn, maar ik blijf de Alfa!’ Ik haalde mijn schouders op. ‘Jou stem doet mijn niets.’ Mompelde ik. Hij gaf me nog een kwade blik en hij rende het bos in. De jongens keken me vol ongeloof aan. ‘Wat?’ vroeg ik. Ze keken meteen weg. Ik zuchtte en liep naar buiten, ik ga Leah wel weer zoeken.

~~{*}~~