In de grote keuken, waar ook personeelsleden van het hotel in de weer zijn, loopt Audrey mij voor naar een gedeelte dat ons waarschijnlijk was toe gewezen. 'Wat gaan we doen? Gewoon broodjes?' 'Ik weet niet echt wat ze lekker vinden.' Zeg ik schaapachtig en zet mijn handen in mijn zijde. 'Weet je wat ik lekker vind?' Ik schud mijn hoofd en kijk haar verwachtingsvol aan. 'Goulash met brood.' Grijnst ze breed naar mij. 'Eh, daar hebben we toch geen tijd voor? Dat moet een hele dag staan pruttelen.' Mompel ik en kijk in de kastjes wat er te eten staat. 'Dat weet ik, maar ik had er stiekem al over nagedacht en heb de mensen hier de goulash al laten maken, dus we hoeven dat alleen maar uit de vriezer te halen en te ontdooien.' Ik knik en houd een paar pakken Basmatirijst uit naar haar. 'Die er maar gewoon bij doen?' 'Prima, ik ga de goulash halen.' Wanneer de goulash eindelijk is ontdooid, schud ik de basmati in het kokende water terwijl Audrey opzoek gaat naar de baas van de keuken om te kijken over er schotels in de eetzaal geplaatst kunnen worden die het eten warm houden en we een eigen plek hebben. Terwijl de rijst kookt helpen een aantal personeelsleden mij met de borden, het bestek en de glazen zodat alles meteen opgeschept kon worden. Wanneer de rijst klaar is, schep ik de basmati in een rond kommetje, plaats deze op de kop op het bord en trek deze dan voorzichtig omhoog. Een mooi half rond bolletje rijst stond nu in het midden van het bord. 'En lopen!' Klinkt Audrey's stem die weer terug is en mee begint te helpen. Binnen no time stond alles perfect op de tafel en werd er gegeten. Met een diepe zucht laat ik me tegen een tafel in de keuken aanleunen en kijk met een glimlach naar Audrey. 'Dus, jij vindt Romeo leuk?' Ze knikt en kleur een beetje. Met een grijns schep ik haar nog wat rijst op en dus het bord in haar handen. 'Snel, er is nog plaats naast hem.' Knipoog ik en duw haar de eetzaal in. Net wanneer zij weg is knort mijn maag hevig. Het gevoel negerende ren ik de keuken uit, naar boven naar Strify's kamer waar ik Max haal om hem buiten zijn behoeftes te laten doen en dan eten te geven.

Weer terug in de eetzaal wenkt Strify mij en zorgt dat ik op de plek naast hem ga zitten. 'Ik ben even naar Max geweest, als je je zorgen maakte.' Grijns ik en pak een stukje brood van zijn bord dat ik in de goulash doop. Verbaasd kijk ik om naar een mannelijke bediende wanneer deze een bord met rijst voor me neer zet. 'Laat het u smaken.' Zegt hij waarop ik verbluft kijk maar wel knik. 'Heb jij dit bedacht?' Vraag ik aan Strify terwijl ik het brood in mijn mond stop. Hij knikt hier enkel op en schept twee lepels goulash bij mij op. 'Strife!' Sis ik hem toe en sla mijn hand op zijn onderarm waarop hij begint te lachen. Rustig eet hijzelf verder van zijn eigen bord terwijl ik met moeite naar mijn overvolle bord kijk. Met mijn vork begin ik erin te roeren zodat de rijst en goulash mengt. Kleine hapjes gaan naar binnen waardoor mijn maag ineens weer luidt knort. Beschaamd laat ik mijn hoofd zakken en roer nog eens extra door mijn eten. 'Heb je geen honger?' Audrey's stem laat mij op kijken en ik dwing mezelf een glimlach op te zetten. 'Beetje buikpijn.' Lieg ik en wiebel meteen erna mijn wenkbrauwen zodat ze stil zou zijn. 'Dat is niet lief van je.' Hoor ik Strify in mijn oor fluisteren. 'Kan mij he-..Niemand hoeft meer iets van mij te weten Strife, het is allemaal al moeilijk genoeg dat jullie mij dwingen te eten.' Het kostte mij op een of andere manier heel veel moeite om het niet kattig te zeggen. Zijn arm om mijn schouder laat me hem aan kijken. 'Dat ik zoveel opschep betekent nog niet dat je alles moet eten, maar als je er al van eet is het toch goed?' Zuchtend knik ik en stop een stuk brood, bedekt met rijst en goulash, in mijn mond. 'Ik eet de helft, als jij de andere helft eet.' Hierin stemt hij toe waarop ik dankbaar glimlach.

Reageer (1)

  • Nikki4ever

    Mooi, mooi!

    Snel verder!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen