Sorry voor het weinige updaten, maar omdat ik a.s. zaterdag 3 weekjes op vakantie ben update ik nu extra veel hoofdstukken. Enjoy!

De laatste klanken van het lied stierven weg. Al vrij snel daarna hoorden we het bekende deuntje wat Dr. Death Defying altijd speelde als het weer tijd werd voor het nieuws. Het stelde niet veel voor, wat gitaren, een piano, maar voor ons Killjoys was het toch een soort teken van herkenning. Het was iets wat ons allemaal verenigde.
‘Hallo Tumbleweeds,’ kraakte de zware stem van Dr. Death Defying door de radio.

‘Niet dat de tijd er nog toe doet, maar voor de mensen die het willen weten: het is twee uur, dus tijd voor nieuws uit de Zones en Battery City.’

Wicked Fire, zijn vader en ik schuifden wat dichter naar de radio toe.

‘Er zijn Draculoids gesignaleerd in Zone 3, die misschien wat te maken hebben met de mysterieuze verdwijning van een aantal Killjoys vorige week. In Zone 5 en 6 is er een verhoogd stralingsniveau gemeten, dus kijk alsjeblieft uit en zet een masker of iets dergelijks op. En dan nu heel slecht nieuws. Zoals jullie weten is het kleine meisje die in de band The Mad Gear And The Missle Kid zit een aantal dagen geleden ontvoerd door een groep Draculoids. Party Poison, Cobra Kid, Jet Star en Fun Ghoul, medebandleden van het meisje, zijn gisteren het kantoor van S/C/A/R/E/C/R/O/W/ Industries binnengevallen om haar te redden. In het daaropvolgende vuurgevecht zijn ze omgekomen. Ik vind het verschrikkelijk om te moeten zeggen, maar The Mad Gear And The Missle Kid, de enige Killjoys die nog muziek maakten zijn niet meer. Daarom roep ik jullie allemaal op om over drie dagen in Zone 4 te verzamelen voor een herdenkingsdienst. Daar zullen we gepast afscheid nemen van onze helden. BL/ind heeft hun lichamen dus ze begraven kan niet, maar hier in de woestijn blijft je geest ook zonder lichaam doorleven. Alsjeblieft, kom over drie dagen naar Zone 4. Drie dagen, Zone 4. En dan nu het verkeer.’

Met stomheid geslagen staarden Will, Wicked Fire en ik naar de radio. Dit kon niet waar zijn. Omgekomen in een vuurgevecht? Ik beet op mijn onderlip en probeerde mijn emoties te verdringen. Aan de ene kant was ik heel kwaad. Kwaad op BL/ind, die na zo veel jaren nog steeds aan de macht was en nog steeds op jacht was naar Killjoys. Aan de andere kant had ik zin om heel hard te huilen. Ik dacht aan al die keren dat ik er genoeg van had en wilde dat alles weer was zoals vroeger, zoals voor de branden, voor BL/ind. Dan zette ik mijn radio aan en hoorde ik muziek van The Mad Gear And The Missle Kid, en wist ik dat ik niet alleen was. Dat er anderen waren en dat we wel degelijk iets konden veranderen in deze wereld. Die momenten zouden er nu nooit meer zijn. Vanuit mijn ooghoek zag ik Will in zijn ogen wrijven en ook Wicked Fire zag er uit alsof hij elk moment in huilen kon uitbarsten. Alle drie keken we elkaar aan, en zonder het te hoeven vragen of overleggen wisten we dat we naar de herdenkingsdienst zouden gaan. Bij wijze van afscheid.

Will zette de radio uit. Zwijgzaam bleven we alledrie voor ons uit kijken, tot het donker begon te worden en Will me een matras toewees. Zelf ging hij ook op een matras liggen en Wicked Fire hield de wacht. Ik vond het heerlijk om na zo’n lange tijd op woestijnzand slapen eindelijk weer op een matras te liggen, maar slapen lukte niet. Ik bleef denken aan de woorden van Dr. Death Defying. Pas laat viel ik van pure oververmoeidheid in slaap.

Reageer (1)

  • Frikey

    Aah, :(

    Ik heb alleen een dingetje, het is Missile Kid.
    Maar heel goed :)
    Ik ga snel verder lezen.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen