28
Isabella Rose Villa
"Uh, zoiets.." Zij hij wat nonchalant, waarna hij zijn ogen even over mijn lichaam liet dolen. "Kun je het zien?" Bitste ik hem toe. Shit verkeerde zet, kalm blijven Isa. Sprak ik mezelf streng toen, ik werd echt gewoon pissig als ik hem alleen maar zag kijken. "Ik wel.." Zei hij toen met een brede grijns. Ik zuchtte en draaide me om om vervolgens weg te lopen, als hij niks beters had. Ik liet mijn heupen heen en weer wiegen waarna ik een klapdeur losduwde. "Hé wacht!" Opnieuw liet zijn stem me rillingen veroorzaken. "Wat?" Ik draaide me om, waarna ik een enorme klap tegen me aankwam en ik op de grond donderde. "Auw, Verdomme Ticho!" Ik greep naar mijn hoofd, die tegen de grond aan was geslagen. "Sorry!" Riep hij verschrikt uit, hij knielde voor me neer en liet zijn vingertoppen langs mijn hoofd glijden. Even werd ik gehypnotiseerd door zijn mooie ogen, zijn stem, zijn perfecte gezicht. Maar al snel kwam ik weer tot de realiteit, ik sloeg zijn hand weg. "Natuurlijk gaat het, help me liever overeind!" Hij keek me wat geschokt aan, ook ik keek op van mijn uitbarsting. Spanje deed echt iets met me, het maakte me vrijer, losser. Snel stond hij op en stak hij zijn hand uit, die ik maar al te graag aanpakte en me omhoog hees. "Auww.." Kreunde ik, ik was recht op mijn staat-bodje gevallen. Ik sloeg mijn handen om mijn kont. Zijn ogen volgden mijn hand en hij zette grijnzend een stapje dichterbij. "Moet ik er een kusje op geven?" Zijn wenkbrauw schoot omhoog, en keken me wat grijnzend aan. Ik gaf hem een klap tegen zijn schouder. "Flikker op, en ga trainen, mijn vader wacht op je.." Ik keek hem met samengeknepen ogen aan. Hij zuchtte eventjes en liet zijn hand door zijn haar gaan. "Maar ik kan ma'am hier niet zo achter laten, ik heb haar zojuist laten vallen, ik moet dit absoluut rechtzetten.." Hij knikte heel serieus en sloeg zijn armen over elkaar. "Dus wat dacht je van vanavond? Uit eten?" Hij keek me vragend aan waarop ik zuchtend mijn hoofd schudde. "Dacht het niet.." Ik bukte me om mijn tas te pakken mij hij was sneller, zijn hand griste mijn tas voor mijn neus vandaan en keek me triomfantelijk aan. "Je krijgt het niet terug voordat we een afspraak hebben staan, dus het is aan jou.." Ik zuchtte en schudde geirriteerd mijn hoofd, hij was zo voorspelbaar. "Goed, Goed vanavond, maar het is geen date.." Ik priemde met een vinger naar hem. "En nu mijn tas.." Ik hield mijn hand op en keek even achter me waar wat mensen langs liepen, tot mijn grootte geluk zagen ze ons niet en liepen vrolijk kwekkend verder. Hij gaf mijn tas aan en ik sloeg hem over mijn schouder. "Hij is best zwaar, wat zag er eigenlijk in.." Vroeg hij nieuwsgierig, ik rolde met mijn ogen en schudde mijn hoofd. "Geen date.. " Wees ik hem er nog een keer op waarna ik langs hem heen liep. "Dag Keighley.." Zei hij nog grijnzend voordat hij naar het veld liep. "Bye Ticho.." Ik drukte de deur van het dames toilet los en haalde opgelucht adem, de basis was gelegd, nu alleen het plan nog uitwerken. Ik liet me opgelucht op de grond zakken en smste Melchor: De basis is gelegd, nu is het aan jou, toi toi toi x Ik verstuurde hem en grijnsde tevreden.
Sorry dat ik zo lang niet meer heb geschreven, hier voor jullie deeltje. Reactie?
Reageer (1)
snel verder
1 decennium geledenXxX