~O12 Wow, who's that

POV Justin
We liepen het kamertje in en ik zag het pak al hangen. Ik pakte het snel en gaf het aan chaz. Hij trok het pak aan. ‘jezus, hoe overleef jij dit.’ Zuchtte hij toen hij ook de grote schoenen aandeed. ‘duh. Ik ben het’ isa stond ons maar aan te kijken. ‘waar is je zus eigenlijk’ vroeg ik aan haar. ‘die is nog in het huisje.’ Zei ze. ‘en weten je mama en papa wel dat je hier bent?’ vroeg ik weer. Ze schudde haar hoofd. Ohohw. ‘cha- ik bedoel travis! Schiet op!’ ‘jaja’ mompelde hij en zette de kop op. We liepen snel het gebouwtje uit en we renden met zn drieen, wel iets zachter voor isa, terug naar de huisjes. ‘DAAR BEN JE’ hoorde ik kate al roepen en ze kwam aangerent. ‘waar was je nou weer’ ‘ik was bij tinkywinky en dipsy’ zei ze. Kate keek ons aan. ‘we hebben haar gevonden’ zei ik snel. ‘ooh, heel erg bedankt’ zei ze en ze gaf een kusje op de tinkywinky kop. LANG LEVEN DEZE KOP. Want nu kon ze me niet zien, dat ik rood werd. ‘ik zie je straks nog wel he’ vroeg ze. Ik knikte en ze liep samen met isa weg. ‘wow. Wie is dat!’ ‘kate’ ‘oooh. ‘’james’’ is in loooove’ zei hij met een plagerige stem. ‘shut up’ zei ik. ‘ik weet wel dat je rood bent.. ik heb rayban-vision’ Ik zuchtte en we liepen naar mijn huisje. ‘hier blijven we deze week’ zei ik toen we naar binnen liepen. ‘wejoooow. Klein’ mompelde hij toen hij de kop afzette. ‘DUDE.’ Riep ik en trok snel de gordijnen dicht. ‘wat nou’ ‘dude. Ik heet ‘james’ en jij ‘travis’ omdat ik niet wil dat iemand me herkent. Dus ook je kop niet afzetten’ ‘oh…oooooooooooooooooooh. Nu snap ik het’ zei hij. ‘maar isa heeft mij toch al gezien’ ‘ja maar dat kind is… ongeveer…3jaar ofzo.’

het is nog niet zo spannend maar dat komt wel (: