Lekker gemeen doen, Ik ben zo bezig met mijn 2 nieuwe Hp verhaaltjes dat ik mijn 2 eerste vergeet. En dan laat ik jullie maar wachten op nieuwe deeltjes. Hoewel, binnenkort ga ik niet meer zo veel stukjes kunnen plaatsen: ik ga bijna terug naar huis en daar hebben we geen draadloos internet, enkel 1 kabel die ik met 2 broers moet delen :s

Elisabeth PoV
Ik zag Jane om de twee seconden een blik op mij werpen, maar iedere keer dat ze doorhad dat ik haar blik opmerkte, draaide ze zich snel weg. 'Dus ze heeft bloed gedronken?'vroeg ze aan Carlisle die bij ons in de kamer zat. 'Ja, een drietal liter eigenlijk. het ziet ernaar uit dat het kleintje honger had. Nog een geluk weten we nu wat we moeten doen,.. Voor ze op het randje van dood en leven ligt.'zei hij met een klein lachje voor mij. Ik keek even naar Bella, maar blijkbaar vond ze het niet zo erg dat Carlisle haar halfdood noemde toen ze nog mens was. Ik glimlachte naar haar, zde lachte lichtjes terug. Leah kwam binnenlopen, met een vernietigende blik op Jane en Rose kwam ze bij me zitten, met haar arm rond mijn schouders. ik had het kouder dan ik doorhad. 'En dierenbloed, ook al vindt hij dat niet erg lekker.' zei ik, wrijvend over mijn bolle buikje. Jane haalde haar neus op, maar ik was niet zeker waardoor het kwam; ik zo lief tegen mijn kleintje, het dierenbloed, of leahs lichaamsgeur die voor de vampiers niet erg aangenaam was. Dat hadden de Cullens en de wolven me eens proberen uit te leggen. 'Waarom dierenbloed?'vroeg Jane met een duidelijke walging. 'Omdat het voor mij allemaal hetzelfde is, en dat ik geen mensen wil vermoorden omdat ik een kleintje krijg.' Zei ik duidelijk. 'Jij drinkt donorenbloed als ik me niet vergis, daarvoor is niemand gestorven.' wierp Jane snel tegen. Ze was geïrriteerd en dan sprak ze altijd stukken sneller, maar dat lag in haar natuur. Aro had me ooit eens een schilderij laten zien van jane, van voor ze veranderd was. Ik had hem gezegd dat ik het prachtig vond, hij had het in mijn kamer laten hangen, net zoals een werk van een andere beroemde schilder die ik mooi vond, maar nooit zijn naam kon onthouden. Edward haalde zijn wenkbrauwen op. 'Kunstliefhebber?'vroeg hij geïnteresseerd. Ik schudde mijn hoofd. 'meer het feit dat ik gewoon niet op de hoogte was van Acteurs en Actrices of zanggroepen; dus ik kon geen posters van mensen in mijn kamer hangen.'zei ik snel. 'Niet dat Aro noch Caius dat zou toegelaten hebben, ze houden niet van de geur.'zei Jane snel. 'Ja ja, en ook niet van het vereeren van bepaalde personen'zei ik zo snel mogelijk. Buiten zichzelf dan, voegde ik er in mijn hoofd aan toe. Edward lachte. 'Nooit problemen mee gehad?'vroeg hij. 'Ik kan kiezen wat ik hem laat weten en wat niet.' zei ik. hij leek onder de indruk. 'Aro heeft er lange tijd aangedacht dat ze een schild was, ook omdat Alec haar niets doet.' zei Jane. 'En jij?'vroeg Leah. 'Denk je dat ik ook maar wil proberen om mijn kleine meisje pijn te doen?'vroeg ze met een sissende klank aan leah. Die haalde haar schouders op en mompelde iets in de aard van; 'Met jullie meester gedoe, je weet nooit.' Jane ging er gelukkig niet op in. 'Een schild, hé?'vroeg Carlisle mompelend. 'Maar tegen Marcus, Edward, jullie gaves, kan ze niets doen.' merkte Jane op. 'Een rare wending.' zei Carlisle. 'Aro raakt er niet aan uit, en Felix kon ons vertellen dat Eleazar ook niets kon vinden, buiten zijn eigen gave.' Merkte ze -totaal overboden- op. 'Hmm, dat hadden we zelf al van Eleazar gehoord.' Zei Edward. het was duidelijk dat hij hard nadacht over bepaalde dingen. Ik keek naar Alice. Ze schudde haar hoofd. Dus hij was niet van plan om in de dichte toekomst er ook maar iets over te zeggen. Jammer, ik bedoel, van alle Cullens was hij de enige die ook maar iets van idee leek te hebben over mijn gave, en omdat net hij de gedachtenlezer van de Familie was, kon niemand ook maar vermoeden waaraan hij dacht. Buiten Aro misschien, al was het niet zo'n goed idee om nog meer vampiers uit Volterra hierheen te halen, want ik wist niet hoeveel Sams Roedel nog aankon met vampiers die de hele tijd over en weer liepen aan de grenzen van hun gebied. Over Sam gesproken. 'Waar is Jake?'vroeg ik aan Leah. 'een andere wolf?'vroeg Jane met een lichte vijandige ondertoon in haar stem. 'Een van de twee alfa's.' zei Bella scherp. Haar ogen leken ongefocust en ik vroeg me af of ze misschien al de hele tijd haar gave gebruikte. ik keek naar Edward, die vanuit mijn ooghoeken knikte. Dus bella vertrouwde de situatie nog steeds niet? Ik vroeg me af hoe het kwam dat ze zo wantrouwig stond tegenover Jane, maar dan herinnerde ik me het verhaal van Bella en Edward; een keer verteld door Aro, een keer verteld door Rose. Ze had wel een reden om Jane niet te mogen, maar voor mij was het duidelijk dat Jane geen ruzie kwam zoeken. Ze kwam voor mij, ik glimlachte. Het kon er ook mee te maken hebben dat ik lichtjes bevooroordeeld was doordat ik Jane al een hele tijd kende, ze al jaren mijn beste vriendin was, én ik haar toen ik klein was mama noemde. 'Waarom heb je hem nodig?' vroeg Leah, deels gekwetst. Ik nestelde me wat meer tegen haar aan, en zei dan; 'Ik vroeg me gewoon af hoe Sam reageerde op het nieuws.' Leah lachte. 'Hij was niet ...kwaad, en sinds Nessie kijkt hij anders naar halfvampiers...'Zei ze zacht. Ik keek op, en gelukkig glimlachte ze. 'Ik moet toegeven dat hij iets zei in de aard van; Heb ik het niet gezegd? of Ik had hen nog gewaarschuwd dat er kleine Nessies van zouden komen.' zei ze op Sams zwaardere stem. Ik lachte, ik voelde mijn als maar dikkere buik op en neer gaan. Ik probeerde me anders te zitten, maar draaide verkeerd en te snel. Ik voelde de stamp in mijn buik duidelijker dan voorheen, veel duidelijker. Ik voelde dat mijn ogen een beetje uitpuilden, maar verder hield ik mijn mond en mijn gezichtsuitdrukkingen onder controle. Aan mijn hoofd kon ik moeilijk veel veranderen. ik had even moeite met mijn adem onder controle houden, normaal zou niemand er iets van gemerkt moeten hebben, als ik niet in een kamer vol met bovennatuurlijke wezens zou zitten. En Edward die heel erg duidelijk in mijn hoofd kon horen hoe onaangenaam het is om van binnenuit geschopt te worden door iets dat -ik moet het gewoon toegeven, het zou dom zijn om te proberen het tegenovergestelde te beweren- stukken sterker is dan ik. maar het is en blijft mijn kleintje, ookal moet het mij vermoorden om zelf te kunnen leven.


Mensen, ik vind reacties leuk (en dat mijn mailbox nog eens vol staat ook) daarom ga ik niet verder eer ik 10 reacties heb [met 52 (dance)Abo's moet dat wel lukken denk ik]
en voor ik aan dit hoofdstuk begon wou ik hier nog iets zetten maar het zou kunnen dat ik dat vergeten ben... oeps :$

Reageer (10)

  • Altaria

    VERDER!!!! PLEASE!!! ik ben nummer 10!

    1 decennium geleden
  • channie18

    snel verder (yeah)

    1 decennium geleden
  • feminist

    we loveeeee it.

    1 decennium geleden
  • katl1

    Snel verder!!!!!!!
    Jaa, sorry dat ik een tijd niet gereageerd heb, maar op reis had ik geen internet en dus ook geen quizlet, weet je. Heb net een hele hoop hoofdstukken in een keer gelezen.
    Ik ben echt benieuwd hoe dit gaat aflopen. Ik bedoel, overleeft ze het? Tweeling of niet? jongens/meisjes? Wie transformeert haar? ... Dus héél snel verder, ben verslaafd aan je story

    1 decennium geleden
  • pauline94

    snel verder!
    Hoop dat ze het overleeft.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen